ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.9.2018 | 15:51

Ερως , έρως, έρως

Είμαι σε σχέση εδώ και 1,5 χρόνο περίπου. Τα πάμε πολύ καλα, μεν υπάρχουν και οι τσακωμοί και οι ζηλιες αλλά γενικά τα βρίσκουμε στο τέλος. Εμένα μ έχει πιάσει ένα άγχος όμως, επειδή αναπτύσσω κάθε μέρα όλο και ποιο έντονα συναισθήματα για εκείνον φοβαμαι για το μέλλον, πχ σκέφτομαι αν θα χωρίσουμε τι θα γίνει; Δεν μπορώ να το σκέφτομαι αυτό. Εχθές του έγραψα ένα ποίημα για εκείνον, και κου είπε ότι με αγαπάει περισσότερο απ' όσο με αγαπούσε. Δεν θέλω να τον χάσω αυτόν τον άνθρωπο, ούτε θέλω να νευριάζω όταν τον πλησιάζει μια άλλη κοπέλα. Επίσης δεν μπορώ το καλοκαίρι να ήμαστε χωριστά, γιατί εγώ φεύγω για δουλειά στη πόλη μου ενώ εκεινος κάνει διακοπές στην δικιά του πόλη. Μπορώ να πω ότι ποτέ δεν με ξεχνάει όμως ,μπορεί κάποιες φορές να με ξέχασε με την κουβέντα και εγώ να νευρίαζα αλλά ποτέ δε με άφησε παραπάνω από 10 ώρες χωρίς να μη μου στείλει ένα μύνημα ή να με πάρει ένα τηλέφωνο και αυτό το εκτιμώ. Είναι δύσκολο το καλοκαίρι για εμένα όταν φεύγω από δίπλα του, είναι σαν να φεύγει ένα κομμάτι μου. Μακάρι να γεράσουμε μαζί. Αλήθεια τόσο πολύ τον αγαπάω. Μεν βλέπω ανθρώπους στις σχέσεις του να ρουτινιαζουν αλλά πιστεύω είναι φυσιολογικό. Ακόμα και με εκείνον θέλω να ρουτινιαζουνιαζω. Γιατί όταν τον βλέπω ξαπλωμένο βλέποντας τηλεόραση στο σπίτι καθώς τον παιρνςι ο ύπνος αργά πάω και τον φιλάω και τον χαϊδεύω νγια να κοιμηθεί. Όταν μιλάει κρεμωμαι απ' τα χείλη του και όταν νευριάζει τρεμω. Όταν πάμε να κοιμηθούμε τον περνώ αγκαλιά και μου σφίγγει το χέρι μου και εγώ τον φιλάω στο σβέρκο του τον τρυφερό. Κι όταν με φιλάει καυλωνω, όταν κάνουμε σεξ νιώθω ότι δεν υπάρχει αύριο. Κι όταν τσακωνόμαστε πάω και κλαίω. Πόσο μου έλειψες μωράκι μου, πόσο μου ελειψαν όλα αυτά που κάνουμε μαζί και τις τρελές μας και γελάμε σαν μικρά παιδιά, σαν δυο ερωτευμένα χαζοχαρουμενα παιδάκια . Καλά, σχετικά με την οικογένειά μαζί σου θα την έκανα άνετα, ακόμα εκεί που μένεις θα ερχόμουν για εσένα, θα άφηνα τους πάντες και τα πάντα για να μείνω μαζί σου, αλλά είναι ακόμα πολύ νωρίς για όλα αυτά. Γι'αυτό φοβάμαι ποιο πόλυ. Έρχομαι να σε βρω καρδιά μου, μετά από δύο μήνες χωρίς εσενα, ανυπόμονω και με πιάνει νευρικότητα και σκέφτομαι ότι δεν θα σε δω ποτε. Σαγαπαω
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon