Πιστεύω ότι είσαι λάθος στο σημείο που λες ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Μεγαλώνοντας αλλάζουν τα θέλω σου, αποκτάς περισσότερες εμπειρίες και όλα αυτά σε επηρεάζουν σαν άνθρωπο. Σκέψου εσύ το ίδιο σκεφτόσουν πριν 5-10 χρόνια; Βλέποντας τον εαυτό μου εγώ ήμουν ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Αρχίζεις την εξομολόγησή σου με το να μας λες ότι αυτός ο άνθρωπος σε πλήγωσε με τον χειρότερο τρόπο. Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτό που θέλεις είναι εκείνον τον άνθρωπο που πρωτογνώρισες. Δυστυχώς όμως αυτός δεν υπάρχει πια. Θα σου έλεγα να κάτσεις να σκεφτείς ώριμα άμα αυτή τη στιγμή όπως έχει εξελιχθεί αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος σε καλύπτει συναισθηματικά και να διαχωρίσεις το παρελθόν με το παρόν σου. Προσπάθησε να μην σκέφτεσαι το πως ήταν κάποιος στο παρελθόν διότι αυτή τη στιγμή δεν έχει καμία αξία.
31.7.2015 | 01:14
Έρωτας, εμμονή ή παντοτινή αγάπη;;;
Τι θα κάνατε αν ο έρωτας της ζωής σας, ο άνθρωπος που θεωρούσατε πως θα γεράσετε μαζί, ο άνθρωπος που κάνατε όνειρα για το μέλλον, σας πλήγωνε με τον χειρότερο τρόπο;Δε μπορώ να το διαχειριστώ και διαβάζω διάφορα βιβλία για τον έρωτα και την εγκατάλειψη (λέω να αποφύγω τον ψυχολόγο). Αυτά που διαβάζω, καταλήγουν σε δύο τινά: Είτε δέχεσαι την εγκατάλειψη και προχωράς όσο μπορείς, είτε κυνηγάς τα θέλω σου. Εμένα με κυριεύουν τα θέλω μου. Ξέρω τι θέλω. Εκείνον. Όμως, έχω και μια αξιοπρέπεια (όση μου απέμεινε με τα τόσα που πέρασα).Είναι κόλλημα; Έρωτας; Ανιδιοτελής αγάπη; Αναρωτιέμαι...Οι άνθρωποι αλλάζουν; Είμαι της άποψης ότι δεν αλλάζουν. Αλλά δε μπορώ να συγκρίνω τον άνθρωπο που έζησα καθημερινά με τον άνθρωπο που βλέπω τώρα ότι έγινε.Να το παίξω όλα για όλα μέχρι να βαρεθώ;
2
