ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 21,φοιτήτρια.Γενικά δεν είμαι κοινωνικό άτομο,αλλά στη σχολή μιλάω με αρκετά άτομα ,οι έξοδοι μου είναι λίγο σπάνιες με παρέα κλπ(εκτός σχολής).Λοιπόν τώρα είμαι στο 4ο έτος .Από το 1ο έτος άρχισα να συναντώ τυχαία στο λεωφορείο (και όχι μόνο) μια πρώην συμμαθήτριά μου από το λύκειο.Όλα αυτά τα χρόνια τη συναντώ τυχαία ,όμως τη σκέφτομαι συνέχεια.Με στενοχωρεί το γεγονός ότι δεν είναι μέρος της ζωής μου.Όταν είμαι μαζί της μου βγαίνει ο καλύτερος εαυτός μου ,αισθάνομαι πιο όμορφα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή.Αισθάνομαι ότι θέλω να είμαι σημαντική για εκείνη και κάποιες φορές φτάνω στο σημείο να κλαίω επειδή μου λείπει ,αναστατώνομαι και μόνο που τη βλέπω.Αλλά δεν έχω σκεφτεί ποτέ σεξουαλικά γι αυτή παρόλο που τα > μοιάζουν ερωτικά .Έχω σκεφτεί ότι ίσως επειδή δεν έχω στενές φίλες ,΄ μπορεί να είναι η επιθυμία να βρώ κάποια που να ταιριάζουμε και να συνδεθούμε ,δεν ξέρω αν είναι αυτό ή αν απλώς είναι καταπιεσμένη ερωτική έλξη. Πάντως νιώθω μεγάλη ντροπή για όλο αυτό.