ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

με προσέγγισε ένα κορίτσι με το οποίο είχε παιχτεί κάτι παλια, αλλά τότε μου είπε ότι δεν ένιωσε το κλικ και ήθελε να μείνουμε φίλοι. Ήταν ένα άβολο ραντεβού γιατί ήταν το πρώτο από τιντερ και για τις δύο μας. Πριν φύγει όμως σταμάτησα το αμάξι της και την φίλησα, ήταν υπέροχο μου είπε...Όμως σήμερα συνειδητοποίησα ότι ένα μήνα τώρα μιλάμε κάθε μέρα. Ταιριαζουμε πολύ σαν άτομα, μου στέλνει ανελλιπώς και φαίνεται να νοιάζεται, θέλει να ακούει την φωνή μου, να μαθαίνει πως περνάω...Μου είπε ότι της αρέσω ξεκαθαρα και γενικά είναι όλο υπονοούμενα. Το θέμα είναι ότι εγω ζω στο εξωτερικό αλλά και εκείνη μένει σε άλλη χώρα της βόρειας Ευρώπης, υπάρχει η απόσταση κι η πανδημία. Η αληθεια είναι ότι μ αρέσει ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω το φιλί της. Μου εξήγησε ότι τοτε με έκανε friendzone γιατί δεν είχε ξεπεράσει την παλιά της σχεση τότε αλλά τώρα μου λέει ποιος ξέρει τι μπορεί να συμβεί. Γενικά μπερδεύτηκα...και όταν την κάλεσα να ρθει εδώ μου είπε ίσως το καλοκαίρι λογω του ιού και ότι μετακομίζει σε νέο διαμέρισμα μόνη της. Πάραυτα, θα μπορούσα να την επισκεφτώ εκεί γιατί λέει, θα ναι πιο άνετα εφόσον μετακομισει...μπερδεύτηκα και ενώ μου αρέσει δεν θέλω να απογοητεύτω πάλι. Σκέφεται να μου στειλε δεμα και εγώ το ίδιο...θα θελα και ας περιμένω να την δω έστω και μετά από καιρό...απ την άλλη όμως σκέφτομαι να σταματήσω τα μηνύματα και να επικεντρωθώ στην πραγματικότητα, ότι ίσως περνάει την ώρα της μαζί μου λογω καραντίνας και απλά θέλει να παίξει...Τι να κάνω? Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο :)