ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί ερωτεύομαι χαρακτήρες; Και γιατί με επηρεάζει όλο αυτό τόσο πολύ;Ανέκαθεν όσους θεωρούσα ωραίους άντρες και τους πλησίαζα καταλάβαινα ότι κάτι πάει λάθος, δεν μπορούσες να επικοινωνήσεις μαζί τους ήταν ψώνια, αλαζόνες, ωραιοπαθείς.Την πρώτη φορά που ερωτεύτηκα κάποιον ήταν στο λύκειο. Εκείνος ξάδερφος ενός φίλου από άλλο σχολείο και σε κάποια μηνύματα εορταστικών ευχών ξεκίνησε η κουβέντα μας. Μιλούσαμε ένα χρόνο πριν αποφασίσουμε ότι θα είμαστε μαζί. Στην αρχή πολύ φιλικά και μετά μπήκε το ερωτικό στοιχείο. Δεν χόρταινα να του γράφω εγώ που βαριέμαι πολύ το γράψιμο των μηνυμάτων. Έπειτα είμασταν μαζί πολλά χρόνια και ήταν η πιο δυνατή μου σχέση εως τώρα σε ένταση. Έληξε όμως.Μου πήρε πολλά χρόνια να ξεφύγω από αυτή την ένταση. Έκανα ακόμα μία σχέση η οποία ξεκίνησε κανονικά δια ζώσης αλλά ήταν πολύ ήρεμα τα πράγματα ως βαρετά θα έλεγα και έκλεισε κι αυτός ο κύκλος. Πρόσφατα μπήκε στη ζωή μου ένα άλλο άτομο το οποίο δεν έχω γνωρίσει από κοντά. Είχαμε αρκετούς κοινούς γνωστούς και η επαφή έγινε μετά από μία λογομαχία σε ένα ποστ. Από τότε μιλάμε αραιά και που, εγώ την έχω δαγκώσει τη λαμαρίνα τον θέλω χθες. Είναι φοβερός χαρακτήρας έχει χιουμορ και ευγένεια κάτι που θαυμάζω αφάνταστα. Εκείνος απ' την άλλη ενώ δεν έχει κάποια σχέση και είναι χρόνια μόνος με έχει σε σκωτσέζικο ντουζ. Μία μου λέει πόσο θέλει να βγούμε μια μέρα για καφέ να γνωριστούμε, μία γίνεται πιο απόμακρος και σα να μου ξεχωρίζει πως εμείς κάνουμε παρέα μόνο στα σόσιαλ και έξω υπάρχει άλλη ζωή.Να σημειώσω πως λόγω της πανδημίας δεν έχουμε βρεθεί γιατί μένουμε σε διαφορετικούς δήμους. Βρίσκομαι σε δίλλημα στο πως να το χειριστώ όλο αυτό.Σκέφτομαι ώρες ώρες να του εξομολογηθώ όλα αυτά που νιώθω και να κόψω κάθε επαφή καθώς αυτή η αβεβαιότητα με τρελαίνει.