ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.4.2019 | 00:37

Ερωτευμενη καθε βδομαδα

Ο τιτλος φαινεται μεταφορικος αλλα στην πραγματικοτητα παρουσιαζει το προβλημα μου με τελεια λακωνικοτητα σε 3 λεξεις. Το προβλημα μου ειναι το εξης: Γνωριζω καποιον και αποκτω υπερβολικα εντονα συναισθηματα για αυτον σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα (της ταξεως αρκει να τον δω μια φορα!!!). Μετα αποκτω συναισθηματα ερωτευμενου. Ειναι επιπολαιο το να λεω πως ειμαι ερωτευμενη (οι φιλες μου με κραζουν) αλλα πως να περιγραψει κανεις καλυτερα πως σκεφεται ολη μερα ενα ατομο, κοιταζει το προφιλ του στα social με σχιζοφρενικη επιμελεια ζηλευει και θελει συνεχεια να του μιλαει να χανεται στα ματια του να λιωνει στην αγκαλια του; Ειναι συναισθηματα που με καταιγιζουν πολυ συντομα οταν γνωριζω καποιον. Με καποιους μπορει και στην 1η γνωριμια αν και με τους περισσοτερους μπορω να ομολογησω πως αυτη η κατασταση προκυπτει μετα απο καλο σεξ. Σε μια προσφατη εμπειρια μου με εναν τυπο που ηξερα καιρο και δεν μου αρεσε ποτε, ενα βραδυ τυχαια και ψιλοπανω στη φαση καναμε σεξ. Ηταν τοσο τελειο που τον σκεφτομαι συνεχεια εχω τρελαθει. Τρελαθηκα τοσο που αυτος με εστειλε μετα απο λιγο. Και οταν με στελνουν τα παθαινω κι αλλο. Ποια μπορει την απορριψη? Νιωθω οτι ταπεινωνομαι, μια πιστευω οτι μου λειπει ο ερωτας μια πιστευω οτι μου λειπει το σεξ μια τιποτα. Ειμαι μονιμα μπερδεμενη αναμεσα σε διαφορετικους τυπους αλλα κανενας δεν αντεχει πολυ μαζι μου οταν αντιμετωπιζω τη 2η μερα σαν 2ο μηνα. Και πραγματικα ολοι μου λενε πρεπει να ηρεμησεις, να καλμαρεις να τσιλαρεις. Μα πως το κανεις αυτο? Αφου συναισθηματα ειναι αυτα. Πως τα ελεγχεις? Εγω τα δικα μου δε μπορω να τα ελεγξω, το εχω αποδεχτει. Μα με καθοφηγουν. Και τελικα μενω μονη γιατι παρανοω. Μονη παρανοω. Και μονη καλα ειμαι βεβαια. Αλλα γιατι τοσο σκαμπανεβασμα? Γιατι πεφτω τοσο με τα μουτρα? Γιατι ενθουσιαζομαι τοσο? Και ολα παντα καταληγουν στις ερωτησεις: Τι φταιει?Πως φτιαχνεται?
1
 
 
 
 
σχόλια
Πήγαινε να μιλήσεις με κάποιον ειδικό. Δεν είναι ντροπή. Πιστεύω ότι μόνο ένας ειδικός θα σε βοηθήσει σε αυτό. Το θέμα ειναι αν αυτό σε "αρρωσταίνει" που λέμε, σε ρίχνει βρε αδελφέ πολύ, να το πάρεις απόφαση και να πας σε έναν καλό ψυχολόγο. Είτε στο δημόσιο είτε ιδιωτικά αν έχεις χρήματα.
Scroll to top icon