ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω τοσο πολυ να μιλησω σε καποιον,προτιμώ κάποιον αγνωσο απο εδω..εσας που διαβαζεται αυτη την ενημερωση.Ειμαι μαθητρια β λυκειου ,ξεκινησα σε αυτο το λυκειο χωρις την θέληση μου ,μακρια απο τις παρεες μου (διαφοροι λογοι) ,στην αρχη το φανταζομουν χαλια ημουν ακομακαι φοβισμενη καθως δεν μπορω να ειμαι σε ενα περιβάλλον με αγνωστο κοσμο ποσο μαλλον οταν αυτο το περιβαλλον αποτελειται απο εφηβους.Τελος παντων για να μην πολυλογώ ,ηταν πρωτη βδομαδα στο σχολειο και τρθγυρνουσα στους διαδρομους μεχρι που τον ειδα,ηταν τοσο γοητευτικος πρωτη φορα τον εβλεπα στο σχολειο με κοιταξει και απλα με προσπερασε,με ενα τοσο γοητευτικο βλεμμα και υπεροχα κατγαλανα ματια...(φιλολογος).Ως που μια μερα ειχαμε ενα ξενο ονομα στο προγραμμα ,εγω βεβαια θα ηθελα πολυ να ηταν αυτος ,αν και στο μαθημα του δεν ημουν πολυ καλη ,μεσω αυτου μαρεσε και εφτασα στο σημειο να παιρνω 19-20 απο το 13 και το 14 που επαιρνα παλια.Ηταν τοσο γοητευτικος και αυτη η ομιλια του ,ο τροπος που σε κοιτουσε μεσα στα ματια σαν να βλεπει την ψυχη σου αυτο με γοητευσε ακομα περισσοτερο.Στη πορεια εμαθα οτι εχουμε κ ενα κοινο,κατι αγαπημενο μας οπως ειναι η ποιηση,ο ιδιος εγραφε και εγω εγραφα ως που εγραψα και κατι για αυτον το οποιο εβαλα μελωδια και εγινε τραγουδι,πριν ενα μηνα το ακουσε και πηρα μια αγκαλια και ενα φιλί στο μαγουλο,ηταν η καλυτερη μερα για μενα,ημουν πολυ χαρουμενη ισως ειναι κ υπερβολικο αλλα νιωθω πολυ ευτυχισμενη.Ξαφνικα με επιασε μια νοσταλγία ...μια μελαγχολία ..τι να λεμε τωρα..ααχ!!! (για αυτον δεν λεω πολλες πληροφοριες για ευνοητους λογους)