Εχω περάσει μια τετοια περίοδο. Το καλύτερο είναι η άθληση γενικοτερα και η ασταματητη ενασχόληση με κατι. Μην χαζεύεις θα σου κανει καλο! εγω πηγα σε ψυχολογο και δεν με βοηθησε, πηγα απλως για την εμπειρια και δεν εβγαλα ακρη. Να πιστευεις στον εαυτό σου και να προσπαθεις να νιωθεις δυνατή. γιατί αυτό που μετραει στη ζωη είναι η ευτυχία μας. Πινε πολυ νερό και τρώγε φρούτα και λαχανικά, βοηθάει! Εγώ να σου πω, το ξεπέρασα με τη βοήθεια ενός φίλου που με ενθάρυνε σε ότι και να του έλεγα. Δεν τον ντρεπόμουν. Τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε στη ζωή μας. βοηθάει όταν ο άλλος έχει συναισθήματα για σενα και θέλει πραγματικα να σε βοηθήσει! Δεν είναι κάτι απρόσωπο. επίσης θα σε συμβούλευα να μην πάρεις φαρμακευτική αγωγή, προσπάθησε να το ξεπεράσεις μόνη σου, θα το ξεπεράσεις μια κε καλή κε δυνατότερα γιατι πολυ απλα θα έχεις πιέσει τον εαυτό σου! Καλη ζωή
9.5.2013 | 21:44
Ερώτηση:
Είμαι 23. Πάνε 2 χρόνια που δεν είμαι καλά. Κλάματα, πεσμένη ψυχολογία, καμία συγκέντρωση σε τίποτα. Πέρασα φάσεις που απλά ανέπνεα και δεν έκανα τίποτα. Πάει καιρός που έχω φύγει από την απραγία, πάλεψα να σηκωθώ ξανά. Πλέον δεν κλαίω κάθε βράδυ. Πλέον όμως είμαι πολύ ευσυγκίνητη. Νιώθω ότι κουράζομαι πολύ εύκολα για να παλέψω για το οτιδήποτε. Σπάω πολύ εύκολα. Στρεσάρομαι και κατευθείαν θέλω να κρυφτώ.Ξέρω μπορεί να με κατακρίνετε που ρωτάω εδώ, αλλά θέλω να μάθω αν κάποιος περναέι παρόμοια και να μου πει 2-3 συμβουλές. Σε ψυχολόγο δεν θέλω να πάω αν και ούτε η ίδια δεν με αντέχω. Έχω δυο ανθρώπους που τους λέω τους προβληματισμούς μου και με βοηθούν όσο μπορούν. Σε έναν ξένο δεν μπορώ να ανοιχτώ. Ευχαριστώ
2
