ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετακόμισα στο εξωτερικό εδώ και λίγους μήνες, εύχομαι προσωρινά. Δεν ξέρω εάν είναι η κληρονομική "βλαχιά" (επιτρέψτε μου να το θέσω έτσι) που κουβαλάμε εμείς οι Έλληνες με το νόημα της ξενομανίας και της επιδειξιμανίας, ή απλά εάν είναι κάποιο κόμπλεξ δικό μου, αλλά πολλές φορές αισθάνθηκα την ανάγκη να απολογηθώ. Κι όταν λέω να απολογηθώ εννοώ άμεσα σε συζήτηση ή έμμεσα με πράξεις να αποδείξω ότι οι Έλληνες δεν είμαστε αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι. Όταν όμως μετά από πάρα πολλές συζητήσεις που περνούσαν τα κλασικά στάδια αναφοράς στα νησιά,το αλκοόλ, τις διακοπές, τα καλοκαίρια και κατέληγαν σχεδόν πάντα στην οικονομική κρίση και την ερώτηση "how are things going down there?", άρχισα να αναρωτιέμαι: ποιο πράγμα προσπαθώ να εξηγήσω; Τελικά, "εμείς οι Έλληνες" θα καταφέρουμε μέσα από όλην αυτήν την κατάσταση να επαναπροσδιορίσουμε τον εαυτό μας ή θα τρέχουμε από εδώ κι από εκεί να απολογούμαστε προσπαθώντας να περιγράψουμε μια εικόνα για την οποία ούτε εμείς είμαστε σίγουροι;