ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...ήσουν πεσμένος στα σκαλιά και έδειχνες αποκομμένος από την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που συνεχώς σε πληγώνει και σε ρίχνει μπροστά σε πόρτες κλειστές...παραδόξως ήσουν ακόμα όμορφος και το κορμί σου αν και βρώμικο φαινόταν γερό...οι ουσίες δεν είχαν αγγίξει τα νιάτα σου...για πόσο ακόμα;Ο κόσμος περνούσε ακριβώς δίπλα σου, σε κοιτούσε αλλά δεν σε έβλεπε...για πολλούς από εκείνους βρισκόσουν ακριβώς εκεί που σου έπρεπε, ένας αλήτης σαν εσένα στο βούρκο της κοινωνίας."Είσαι κάποιας μητέρας γιος, κάποιος πατέρας ίσως σε αναζητά όλο αγωνία για την τύχη σου..ίσως πάλι όχι." σκέφτηκα....ξαφνικά ο πόνος αυτών των ανθρώπων έγινε δικός μου...θα μπορούσες να ήσουν ο αδερφός μου, ο φίλος μου από τα παλιά...δάκρυα θόλωσαν το βλέμμα μου, ντράπηκα που δεν μπορούσα να σε βοηθήσω..πήρα βαθιά ανάσα και άνοιξα το βήμα μου όλο ενοχή...έπρεπε να γυρίσω στη δική μου πραγματικότητα.http://www.youtube.com/watch?v=khThO9Sctm8