ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χρόνια πολλά με υγεία και αγάπη!Πριν μερικούς μήνες, γνώρισα μια τύπισσα. Ενώ είχαμε πάρα πολύ καλό δέσιμο και εξαιρετική χημεία και όλα έδειχναν ονειρικά για τρεις μήνες, ξαφνικά, εξαφανίστηκε και άρχισε να μην απαντά στα μηνύματά μου! Προσπάθησα να της μιλήσω 2 μήνες μετά, τίποτα! Ακόμη και εχθές, έστειλα ένα "χρόνια πολλά"! Δεν απάντησε... Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Ξέρω ότι ζει! Και δεν έκανα κάτι που να την πλήγωσε. Απεναντίας, ήθελα να την κάνω πάντα να αισθάνεται όμορφα ακόμη και όταν ήταν στεναχωρημένη. Αυτή ήταν η προτεραιότητά μου! Όμως μετά από όλη αυτή την περιπέτεια, δεν θέλω ούτε να την βλέπω! Νιώθω τεράστια οργή! Πονάω! Είμαι στις μαύρες μου όλον αυτόν τον καιρό και είμαι εξοργισμένος μαζί της, αλλά πολύ περισσότερο με εμένα! Πως είναι δυνατόν να τα δίνεις όλα για κάποια και στο φινάλε η άλλη να σου ξηγιέται τόσο ανώριμα; Γιατί να μην με σέβεται; Μου έρχεται να την βρίσω! Σκέφτομαι όμως: Είναι δικαιολογημένη η οργή μου; Αξίζει να κρατάω κακία και κάθε φορά που σκέφτομαι τι έγινε να στεναχωριέμαι και να είμαι ψυχρός απέναντί της, σε μια ενδεχόμενη μελλοντική συνάντηση; Ή μήπως, αν συγχωρήσω και ξεχάσω τα πάντα, θα δείξω ανωτερότητα ή θα είναι δείγμα μαλθακότητας;Ένα είναι σίγουρο: Ο,τι αρχίζει όμορφο, τελειώνει με πόνο!