7.12.2013 | 23:14
Εσυ
Μερικες φορες νιωθω οτι εισαι ο μονος που μπορω να μιλησω, ο μονος που εμεινε. Αλλα πολυ λιγο αργοτερα καταλαβαινω οτι δεν μπορω, δεν πρεπει, "δεν μιλαμε σε αγνωστους".Δεν σε ξερω πια.Πριν 9 μηνες ηξερα καθε σου αντιδραση, καθε σου κινηση, καθε σου βλεμα μπορουσα να το ερμηνευσω.Ηξερα ποτε θα σε δω, ποτε θα χαρω μαζι σου και ποτε οχι.Κι αυτη η προβλεψιμοτητα μας τσακισε τελικα.Τωρα τιποτα.Τωρα απλα ζω με αναμνησεις , γιατι καθε μερα σκεφτομαι τις στιγμες μας, τις καλες και τις κακες.Θα σου εστελνα σημερα, αλλα δεν πρεπει οπως λες κι εσυ.Εγω σε εδιωξα απο τη ζωη μου, και σε πληγωσα.Δεν θα με καταλαβεις ποτε, μην προσπαθεις...Γιατι εσυ δεν θα παθεις ποτε αυτο που μου συνεβη, να νιωθεις την κακια να σε κυριευει, απο εκει που μια ζωη ησουν θυτης να γινεσαι θυμα! Αλλαζουν τα παντα, πληγωνεις αυτους που αγαπας και σ αγαπουν νομιζοντας πως ειναι η μονη λυση να φυγεις...Αλλαξες αγαπη μου, αλλαξα κι εγω...πολυ.