23.10.2015 | 22:39
Εσύ!
Με διεκδίκησες...Ήσουν ο πρώτος μου άντρας ξέρεις και ψάχτηκα μήπως γίνω σχέση επίδεσμός...μήπως είχες βγεί από δύσκολο χωρισμό και γινόμουν η καβάτζα σου.Σου το είχα ΠΕΙ άλλωστε δεν ήθελα να μπώ σε αυτό το τρυπάκι,δεν ήθελα να πληγωθώ ,ήθελα να περνάω όμορφα με την σχέση μου και εσύ με διαβεβαίωσες οτι δεν τρέχει τίποτα,ότι όλα είναι καλά και αφημένα στο παρελθόν και σε πίστεψα.Και να εκεί που κάπου στους τρείς μήνες ,σου ξέφυγε κατά λάθος ότι είχες χωρίσει λιγο καιρό πριν την σχέση μας , και να που μόλις είδες ότι άρχισα να δένομαι μου έλεγες ότι δεν έχεις καιρό για αγάπες και λουλουδια!Ήσουν θλιμένος και στον κόσμο σου(μάλλον σκεφτόσουν τον μεγάλο σου έρωτα) αλλά δεν ήσουν ερωτευμένος μου έλεγες...Και κάποια στιγμή σε ρώτησα γιατί με κρατάς και μου είπες ότι δεν πιστευεις στην ανιοδιοτελή αγάπη και εγω το ΖΩΟΝ μπηκα πιο βαθιά στα σκατά για να σου αποδείξω το αντίθετο ,και να ελπίζω .Και κάπως έτσι πέρασε ένας χρόνος ώσπου μου είπες τέρμα!Δεν φταίς εσύ.Τον εαυτό μου δεν πρόκειται να συγχωρήσω για όλο αυτό που πέρασα.Όμορφα συναισθήματα για σενα δεν πρόκειται να νιώσω ποτέ αλλά και μέσα από την ψυχή μου σου εύχομαι να μην στεριώσεις πουθενά.Ότι και να κάνεις,να ξέρεις ότι δεν μπορείς να φέρεις πίσω ότι κατέστρεψες.Εύχομαι οσο και να πληρώνεις να μην ξεχρεώνεις...