ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το να κυνηγάς ανθρώπους που σε γράφουνε είναι επιλογή. Επιλογή -μη- ευτυχίας. Αν ξέρανε αυτοί οι άνθρωποι πως είναι το κλειδί της δυστυχίας αναρωτιέμαι πως θα ένιωθαν. Όταν είσαι κολλημένος/η με κάποιον/α καιρό και δεν σου βγαίνει αλλά προσπαθείς, υπάρχει επαφή αλλά δεν... αν ήξερε τι ρόλο έχει ο άλλος στην ζωή σου θα ντρεπόταν. Δεν ξέρει όμως γιατί δεν θέλει να ξέρει, ζητάει μόνο την επιβεβαίωση πως περνάει η μπογιά του/ης, αρκεί ακόμα να τον/την κυνηγάνε. Ούτε εσύ θέλεις να αλλάξει κάτι, μην τυχόν και πας και μπλέξεις σε κάτι απρόβλεπτο που μπορεί και να είναι απόλυτα ωραίο. Ναι μπορείς να αγαπάς χωρίς να σε αγαπάνε, μπορείς να τιμωρείς τον εαυτό σου συνεχώς, μπορείς όμως και να αναγνωρίζεις την αγάπη όπως αυτή εκφράζεται, γιατί πάντα υπάρχει αγάπη. Μπορείς επίσης όταν πια χαλιέσαι να φεύγεις. Γιατί πάντα, ακόμα και στα μεγαλύτερα κολλήματα, κάποια στιγμή φεύγεις. Και γίνεται απότομα. Το χω ζήσει και από την καλή και από την ανάποδη. Είναι πολύ άσχημο να πας να φύγεις από κάτι και το κάτι να γυρνάει συνεχώς να σου σερβίρει μερικά ψίχουλα μπας και μείνεις. Λίγη αμοιβαία αγάπη δεν θα έβλαπτε να εκφράζεται όταν υπάρχει. Καλή σου μέρα