20.12.2014 | 14:32
Εσυ φταις που εχω γινει ετσι.
Αρρωστησα εξαιτιας σου. Μερικες φορες σε μισω. Ειναι μια απο αυτες τις φορες. Ακου με καλα, βαλ'το στο μυαλο σου, ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ. Μη με ενοχλεις αλλο. Αν δε βγεις απο τη ζωη μου, μια μερα θα πηδηξω απο το μπαλκονι και θα εχεις ολοκληρη την ευθυνη εσυ. Δεν μπορω ν' αντεξω αλλη ψυχολογικη πιεση. Κουβαλαω ενα σταυρο μονη μου και κανενας απο τους δικους μου δεν το ξερει. Αυτο εισαι, ενα ανυποφορο βαρος, βαρος που με εχει λυγισει...Ασε με να παρω ανασα. Φυγε.
