ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οι δικοί μου γονείς δεν ζουν σε χωριό συγγενείς έχουν κοντά από τους φίλους ξεκοψαν.Τωρα πια ούτε με τους συγγενείς ασχολούνται και λένε αφού έχουμε τα παιδιά μας τι να τους κάνουμε τους άλλους.(έχουν μαζί τους τον 10χρονο αδερφό μου γιατί αν δεν είχαν αυτόν και στο πανεπιστήμιο μαζί μας θα ήταν!)Ουτε έξω δεν βγαίνουν ποτέ γιατί βαριουνται.Εμεις είμαστε φοιτητές ακομα όπου να ναι τελειώνουμε.ΑΥΤΟΙ δεν κατανοούν ότι σαν νέο παιδί θέλεις να κάνεις τα δικά σου,ότι μετά το πανεπιστήμιο δεν γουστάρεις να γυρίσεις στο πατρικό γιατί τα ελέγχουν όλα.Να φανταστείς οι γονείς μου είναι 50 και μου λένε ήδη ποιος θα μας κρατήσει στα γεράματα,με ποιον θα μείνουμε εμείς.Να σημειώσω ότι όλο αυτό δεν αναφέρεται στο γεγονός ότι στα γεράματα μπορεί να είναι άρρωστοι και να θέλουν βοήθεια αλλά το λένε γενικά έτσι ώστε να μας δημιουργήσουν τύψεις επειδή δεν θέλουν να φύγουν ποτέ από κοντά μας.Μας λένε και τι τα έκανα εγώ τα παιδιά δηλαδή;Οπότε ΜΗΝ λυπάσαι την μάνα σου.Δε λέω ότι η μητέρα σου σκέφτεται με αυτό τον τρόπο αλλά δεν κάνουμε παιδιά για να έχουμε παρέα στα γεράματα!Άλλο το μιλάμε 1 φορά την ημέρα στο τηλέφωνο και άλλο 10 φορές την μέρα και θέλουν να ξέρουν που είσαι τι κάνεις με ποιον.Δεν είσαι άλλο 10 χρόνων πρέπει να το πάρουν χαμπάρι.Εγω μένω με τα αδέρφια μου στο πανεπιστήμιο και λέω ότι πίσω δεν γυρίζω και θέλω να έχω δικό μου σπίτι να μείνω λίγο μόνη μόλις τελειώσω τη σχολή.Οι γονείς μου που θεωρούν ότι είναι τόσο απαραίτητοι μου λένε για να σε δω,θα τα καταφέρεις;δεν νομίζω .