Ίσως δάκρυσες γιατί είδες πως ήταν ο εαυτός σου κάποτε. Δεν έχει σχέση με αισθήματα ή ότι τον θέλεις. Ίσως νοσταλγείς το παρελθόν.
24.4.2017 | 20:04
Εταιροχρονισμένη λύπη
Είχα μια σχέση πριν από 9 χρόνια με ένα φανταστικό αγόρι που ερωτεύτηκα με τόσο πάθος. Ζήσαμε υπέροχες στιγμές βγαλμένες σχεδόν από ταινία όμως τελείωσε κάπως απότομα λίγο μετά από 6-7 μήνες. Έπαιξαν πολλά ρόλο τότε, απόσταση, κουλτούρα, σχέδια για το μέλλον...Μείναμε φίλοι υπό την έννοια του να μιλάμε 1-2 φορές το χρόνο και τον θυμάμαι πάντα με χαμόγελο παρά το ότι όταν χωρίσαμε το να συνέλθω ήταν ό,τι πιο δύσκολο είχα κάνει...Πρόσφατα λοιπόν σε ένα σκρολ ντάουν στο φβ έιδα φωτογραφίες από ένα ταξίδι του με την τωρινή κοπέλα του και πρόσεξα ότι σε κάποιες φωτογραφίες τους έχει εκείνο το βλέμμα που είχε στις δικές μας και κάπως τον θυμήθηκα...Σήμερα καθώς καθάριζα φακέλους του μέηλ μου διάβασα ένα μέηλ μετά το χωρισμό μας τότε και μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια...Συνέχισα να δακρύζω για ώρα...Δεν ξέρω αν θυμήθηκα πώς ένιωθα τότε ή απλώς μου ήρθε παράξενο. Έχω προχωρησει κι εγώ εδώ και πολλά χρόνια και ο σύντρφός μου είναι υπέροχος, ζούμε μαζί, τον λατρεύω. Δε νιώθω κάτι ερωτικό για το παιδί αυτό μόνο μια τρυφερότητα ενός υπέροχουν παρελθόντος. Εύχομαι να είναι καλά!
1