Δική του; Αφού δεν σε θέλει, άρα δεν ανήκεις πουθενά. Αυτός δεν είναι δικός σου, δεν ήθελε απο ότι λες. Σκέψου τα λίγο και ξεκόλλα.Καλά κάνεις και πιστεύεις στην αγάπη που ένοιωσες και νοιώθεις. Αλλά αν δεν αγαπούν και οι δύο, η αγάπη είναι απλά πόνος για αυτόν που την νοιώθει.Θέλει χρόνο και εγωισμό η "απεξάρτηση".
16.8.2018 | 23:31
Εθισμός
Προσπαθώ να κάνω αυτό που με συμβουλεύουν όλοι. Το καλό δεν έρχεται...απλή εκλογίκευση των πραγμάτων λοιπόν...ο έρωτας είναι εθισμός. Τον ήθελα με ήθελε, ερωτεύτηκα, με απέρριψε. Η απεξάρτηση είναι δύσκολη, πολυ δύσκολη...Τα όνειρα; Γιατί ονειρεύομαι; Γιατί μου μιλάει ακόμα, αλλά δεν κάνει κάτι σοβαρό; Γιατί νιώθω πως τον εχω ανάγκη; Γιατί η καρδιά μου του ανήκει; Αφού το βλέπω, το ξέρω! Γιατί ενώ είμαι στην "απεξάρτηση" πιστεύω στην αγάπη που νιώθω; πιστεύω τόσο που δεν με αγγίζει πια η λογική.Επειδή με έκανε κάποτε να χαμογελάω αρνούμαι να το ζήσω απο άλλον κι αν προσπάθησα έφυγα τόσο άδοξα, όσο έφυγε κι αυτός από εμένα...Πως μπορεί κάποιος να ζει μόνος και ήρεμος; εχω ξεχάσει...δική σου είμαι ακόμα και δεν ξέρω μέχρι πότε,,!
1
