ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θέλω μονάχα να πάω στην παραλία την ώρα που ο ουρανός γίνεται σκούρος μωβ προς σκούρο μπλε....λίγο πριν νυχτώσει...να ξαπλώσω το σώμα μου πάνω στην αμμουδιά και να αφήσω τη ψυχή μου να πετάξει...να βγει έξω από το σώμα έστω για λίγο να μου ρίξω μια ματιά και ύστερα να κοιτάξω τον ορίζοντα... ίσως κάπου εκεί να υπάρχει και η παρηγοριά που αναζητώ ίσως κάπου εκεί μπορεί να ησυχάσω για λίγο... να αναπνεύσω ναι να αναπνεύσω ξένοιαστα να νιώσω ελεύθερη σα να μην υπάρχει αύριο η τουλάχιστον να προσποιηθώ ότι το πιστεύω ότι δε θα υπάρξει αύριο...αλλά ούτε αυτό δε μπορώ να κάνω...Και το σώμα μου είναι ακόμα μουδιασμένο...