ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωριζεις κ χανεις την γη κατω απο τα ποδια σου.Πονας τοσο πολυ πολυ, λες "αυτο ηταν,δεν θα αντεξω".Τοσα χρονια ακυρωνονται με συνοπτικες διαδικαδιες.Νοιωθεις κενο,λυπη,πονο,θυμο (ολα αυτα τα ωραια!)Λες δεν θα ξαναγελασω ποτε.Περναει ο καιρος.Ξαφνικα περνας μια μερα χωρις να τον σκεφτεσαι καθε λεπτο.Μια αλλη ερχεται που βλεπεις την λιακαδα κ χαμογελας.Συνεχιζεις κ περνας ενα υπεροχο βραδυ με φιλους,χωρις να μιλας για αλλη φορα για τον χωρισμο σου.Ακους τραγουδια που σας αρεσαν,χωρις να ταυτιζεσαι ή εστω δεν σε χαλανε.Ξαναβλεπεις ταινιες με love story κ δεν θες να κλεισεις την tv σε 5 λεπτα.Και ερχεται μια μερα που συνειδητοποιεις οτι εισαι παλι ο εαυτος σου,σε μια μεγαλυτερη,πιο ωριμη κ ναι ισως κ καλυτερη version.Οτι ο χωρισμος ισως σου ανοιξε μια αλλη πορτα,σε μια αλλη ζωη που ισως σου ταιριαζει καλυτερα.Ακομα αγαπας,δεν χωρει αμφιβολια,απλα δεν καθοριζεσαι πλεον απο αυτο.Σ'ευχαριστω που σταθηκες πιο δυνατος απο μενα κ το τελειωσες.Υπαρχουν πραγματα που δεν θα στα συγχωρεσω ποτε το θαρρος σου πμως το εκτιμησα.Και ας μην το αντιληφθηκα απο την αρχη.Τωρα που μπορω να ανασανω πλεον ελευθερη,απαλλαγμενη απ'την παρουσια σου νοιωθω καλυτερα απ'οτι ειχα να νοιωσω εδω κ παρα πολυ καιρο.Δυνατη,γεματη ενεργεια κ αισιοδοξια και με μια μεγαλη περιεργεια για το τι θα μου φερει η ζωη απο δω κ περα.Το μελλον ποτε δεν ηταν τοσο αβεβαιο οσο ειναι τωρα(για ολους μας και για πολλους λογους,οχι μονο αισθηματικους)αλλα για καποιο περιεγο λογο ανυπομονω για την καθε μερα που ξημερωνει.Γιατι ειναι μια καινουρια μερα κ ολα ειναι πιθανα.