Δεν καταλαβαίνω, μπερδεύτηκα με τα θέλω σου και με την έλλειψη θελήσεις. Νομίζω ότι κουραστικές αλλά δεν φοβάσαι. Μήπως σου αρκέσει έτσι οπός ακριβώς είσαι;
14.11.2017 | 01:36
Εξακολουθώ να θέλω να ερωτευτώ αλλά!
Πριν έξι χρόνια είχα εξομολογηθεί εδώ πως θα θελα να ερωτευτώ. Αυτο, παραβλέποντας την συνθήκη : πρωτα αγαπάμε εαυτό.Τότε ήμουν 20. Τόσο καιρό μετά μόλις πρόσφατα άρχισα να κάνω βήματα, βήματα που μοιάζανε ζωή! Βγήκα έπαιξα χτύπησα το γόνατο μου μάτωσα τη ψυχή μου λίγο. Καλά, ακόμη δεν με έχω αγκαλιάσει. Όταν χρονια κρατάς τον εαυτό σου παρατηρητή και μετά σε αφήνεις να αναπνεύσεις να κανείς λάθη και αλλά τέτοια ανθρώπινα είναι σα να τραβάς τσιρότο από ανοιχτή πληγή σε αργή κίνηση και 24/7. Νιώθω ότι χάνω χρόνο αλλά συνεχίζω να μην με αποδέχομαι. Ποσο δυνάστης το μυαλό μου, με καταδικάζει σε μοναξιά απ την οποία κάποιες φορά το σκάω μόνο για να ξαναγυρίσω στα ίδια.
1
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
