ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 2 χρόνια γνωρίστηκα με μια κοπέλα. Φοιτητές και οι δύο. Μιλούσαμε σχεδόν από την αρχή σε καθημερινή βάση για πολλές ώρες. Πολύ συμπαθητική. Όπως ήταν αναμενόμενο ύστερα από σύντομο χρόνο άρχισε να μου αρέσει. Το κλασσικό λάθος που κάνουμε οι περισσότεροι. Απλά είχα γίνει αρσενική φιλενάδα και η ίδια δεν ήθελε κάτι παραπάνω (Με όσες δεν παίχτηκε έτσι το σενάριο η χυλόπιτα ήταν ευθεία και όχι με το γάντι). Εγώ, επειδή είμαι των καθαρών λύσεων, ξέκοψα να μιλάμε και μάλιστα για να το χωνέψει έγινα και "λίγο" ωμός. Αυτή συνέχισε να μου στέλνει μηνύματα κατά καιρούς τι κάνω, πως περνάω. Δεν απαντούσα μέχρι και προχθές. Μιλάμε για "βλήμα" η κοπέλα. Τι ρώτησα γιατί επιμένει τόσο να μου στέλνει μηνύματα. Απαντάει γιατί θέλει πάση θυσία να είμαστε φίλοι (αυτό το πάση θυσία με έστειλε). Και σας ρωτώ εγώ τώρα. Πώς πρέπει να της πω ότι δεν θέλω να είμαστε τίποτα παραπάνω από αναγκαστικά γνωστοί; Και φανταστείτε πως γενικά δύσκολα κάνω φίλους και το προσπαθώ με διάφορες γνωριμίες. Αλλά με αυτή έτσι όπως διαμορφώθηκαν οι συνθήκες και ένα άλλο άτομο δεν θα ήθελα ποτέ να έχουμε κάποια άλλη σχέση πλην απλής γνωριμίας. Πραγματικά μερικοί άνθρωποι είναι ανεξήγητοι ...