ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω αρρωστησει με κατι ασχημο. ιασιμο, αλλα ασχημο. Δεν κολλα.Το αγορι μου με εχει γραμμενη. Ενα τηλεφωνο και ως εκει να με κατηγορησει που δεν παω στο γιατρο. Κατα τα αλλα, συνεχεια μ μιλαει για την καινουργια του δουλεια...! (δλδ ελεος..)Τον ανθρωπο αυτον τον στηριξα στα παντα. Και τη δουλεια που κανει εγω του τι βρηκα. Στα παντα. Αρρωστησε περυσι, κοιμομουν στο νοσοκομειο νυχτα μερα και το πρωι να δινω εξετασεις...Μεχρι και η μανα του με πηρε τηλεφωνο να με παει στο γιατρο γτ "μου χρωσταει λεει" που βοηθησα το παιδι της. Αν και δεν μ αρεσε που ηθελε να με παει επειδη "μου χρωσταει", θα προτιμουσα να νοιαστει αλτρουιστικα, παρολα αυτα εστω και ετσι νοιαστηκε.Δεν ξερω γτ μισειτε ετσι οι αντρες.Δηλαδη η αλλη πρεπει να ειναι 2 μετρα μοντελο και μουναρος για να νοιαστειτε να την τρεξετε ή να ειστε πανω απο ενα τηλεφωνο; Το λεω γιατι μου το ειπε μια φορα. "δεν εχεις δικαιωμα να μιλας και να κανεις γκρινιες.. Αν ησουν μια κουκλαρα μοντελο, που ασχολειται ολη μερα με το σωμα της, ναι! Αλλα τωρα, εσυ υποτιθεσαι εισαι πιο εγκεφαλικη.. πρεπει να μη μιλας!!".Ενα απλο ενδιαφερον εστω και ανθρωπινο σε ανθρωπο που ειναι συντροφος σας (τοσα χρονια προσωπικα), νιωθετε οτι σας ντροπιαζει;Εγω πηγα σε νοσοκομειο δε με δεχτηκαν. Θελει ειδικο γιατρο που ψαχνω μερες να βρω, δε βρισκω. Ειναι ιασιμο και περιμενω, ή θα παω αυριο χυμα οπου βρω. δεν ειναι εκει το θεμα.Ειναι η μοναξια που νιωθεις οταν αποκαλυπτονται οι χαρακτηρες.