ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παρακολουθώ τις εξομολογήσεις αρκετό καιρό τώρα και έχω καταλήξει στα εξής συμπεράσματα:1.Δεν υπάρχει κοινή λογική. Αυτό με κάνει να χαίρομαι, πρώτον γιατί αν υπήρχε δεν θα υπήρχε και αντίλογος οπότε η ζωή θα ήταν πολύ βαρετή και δεύτερον γιατί η ανθρωπότητα δεν θα είχε κάνει ούτε μισό βήμα προόδου.2.Η λογοκρισία ζει ανάμεσά μας και μέσα μας. Αυτό φαίνεται και στις εξομολογήσεις αλλά και στους σχολιαστές. Οι περισσότερες εξομολογήσεις που αφορούν σε κοινά θέματα, τις περισσότερες φορές είναι υβριστικές προς μεγάλες ομάδες ανθρώπων (άντρες, γυναίκες, ηλικιακές ομάδες κ.λ.π) και με τραγικές γενικεύσεις, τα δε σχόλια λογοκρίνουν τον εξομολογητή λέγοντας του ότι δεν θα έπρεπε να γράφει οτιδήποτε με κριτική διάθεση και μετά τον κρίνουν για τις απόψεις του. 3.Κανένας δεν έχει αποδεχτεί ποτέ και την «άλλη πλευρά». Σε καμία εξομολόγηση που έχει προκαλέσει τέτοιες διαφωνίες, τουλάχιστον σε όσες έχει τύχει να διαβάσω εγώ, μετά από σελίδες διαφωνιών και επεξηγήσεων του θέματος, δεν έχει τύχει να γράψει κάποιος «δεν το είχα σκεφτεί έτσι» ή «συγνώμη το κατάλαβα λάθος». Πράγμα που σημαίνει ότι ελάχιστοι, γιατί αποκλείεται να είναι όλοι, δεν το δέχομαι, έχουν τη διάθεση και το ανοιχτό μυαλό να δουν ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος και στη δεύτερη περίπτωση θα προτιμήσει να σιωπήσει από το να ζητήσει συγνώμη προτού αποσυρθεί από τη συζήτηση. Τώρα θα μου πείτε, σιγά ρε κοπελιά ένα site που μπαίνουμε και ξεσπάμε είναι, δεν είναι και η βουλή και θα συμφωνήσω απόλυτα απλά είχα τη διάθεση να μοιραστώ τα συμπεράσματά μου γιατί γεγονός είναι ότι είναι ένας καλό τρόπος να παρατηρείς τις συμπεριφορές ανθρώπων που ξέρουν ότι μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα χωρίς «συνέπειες» λόγω της ανωνυμίας.