9.1.2014 | 02:48
Εξομολόγηση.
Θέλω να φύγω από εδώ. Έχω ανάγκη να φύγω. Όλα στη ζωή μου ανατράπηκαν, όλα άλλαξαν και έμεινα να κοιτάω τα απομεινάρια από αυτά που φύγαν. Έμεινα να κοιτάω τη σκόνη τους. Τις στιγμές που μου γέμισαν τη ζωή σαν ένα μαγικό σύννεφο που σκέπασε τη δυστυχία της δύσκολης ''μοίρας΄΄ που είχα να αντιμετωπίσω. Και τώρα να δυσκολεύομαι να κάνω το επόμενο βήμα να πάω και γω παρακάτω τη ζωή μου ουσιαστικά. Δεν υπάρχει χειρότερο από το να βλέπεις τη ζωή να σε προσπερνάει. Και συ να μένεις εκεί σαστισμένη με θέληση να τα αλλάξεις όλα, αλλά να δυσκολεύεσαι να το πραγματοποιήσεις ολοκληρωτικά. Δεν έχω που να πάω, δεν υπάρχει κανείς να με περιμένει κάπου, δεν υπάρχει αληθινή φίλη να με ακούσει να με στηρίξει, να μου πει είμαστε μαζί. Φοράω τη μασκούλα που οι άλλοι θέλουν να βλέπουν σε μένα στο μοναδικό μου περιβάλλον και δεν νοιάζεται κανείς ουσιαστικά. Και γω δε ζητάω από κείνους πράγματα που έχω ανάγκη, ποτέ δεν το έκανα, αν δε νιώσω ότι ο άλλος είναι διατεθειμμένος από μόνος του. Πάντα εγώ και η αξιοπρέπειά μου. Αυτοί οι δύο είμαστε ουσιαστικά.Δεν ζητιάνεψα ποτέ και ας είχα απίστευτη ανάγκη από έναν άνθρωπο ουσιαστικά δίπλα μου. Οι ''κοντινοί΄΄ μου άλλωστε, ήξεραν τα πάντα. Έχω περάσει πολύ δύσκολα στη ζωή μου, έχω αντιμετωπίσει καταστάσεις που δεν πίστευα ποτέ ότι θα καταφέρω. Και είμαι εδώ. Και στέκομαι. Και συνεχίζω να θέλω και να προσπαθώ όσο μπορώ. Ακόμα κι αν αυτή η προσπάθεια δεν είναι αρκετή για να με βγάλει από αυτή την κατάσταση, για να με πάει παρακάτω. Αλλά είναι αρκετή για μένα, για όσα ήμουν κάποτε, για την μοναξιά μου. Είναι αρκετή. Πρέπει να φύγω από εδώ, νιώθω πως δεν με κρατάει απολύτως τίποτα. Με κρατάω εγώ όμως, και είναι το χειρότερο. Αν και το θέλω με όλο μου το είναι να βρω τη δύναμη να κάνω την υπέρβαση της ζωής μου. Με κρατάει η ανασφάλειά μου. Λες και δεν μου έχω αποδείξει σε τόσες καταστάσεις ότι τα έχω καταφέρει με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσα, λες και δεν με έχω διαψεύσει σε όσα πίστευα. Κι όμως όταν έχεις μεγαλώσει με ένα συγκεκριμένο τρόπο και με ένα περιβάλλον μη βοηθητικό, αυτές οι υπερβάσεις, όσο τεράστιες και να είναι σου αφήνουν κατάλοιπα μέσα σου. Που όσο και να προσπαθήσεις, μόνη σου, χωρίς στήριξη, χωρίς ενθάρρυνση, χωρίς άτομα που να είναι πάντα δίπλα σου και να μη φεύγουν μόλις δουν δυσκολίες, είναι όλα πολύ πιο δύσκολα.. Όμως δεν κόλωσα ποτέ :) Δεν θα το κάνω τώρα... Αυτοί που σε αγαπάνε πραγματικά και όσο σου αξίζει, δεν φεύγουν.. Όχι δεν φεύγουν... Καταλαβαίνουν τον αγώνα σου... Πρέπει να πείσω τον εαυτό μου ότι είναι έτσι. Ίσως αυτοί που ξέρουν να αγαπάνε πραγματικά, να με περιμένουν λίγο πιο κάτω... Για να μου δείξουν τι σημαίνει πραγματική και ουσιαστική ανθρώπινη σχέση. Για να μου αποδείξουν τί σημαίνει αγάπη. Αληθινή.. Με πράξεις, με διάρκεια, σε όλες τις συνθήκες. Θέλω μόνο να φύγω.. Για να νιώσω ότι προχωράω και γω τη ζωή μου. Θέλω, θέλω, θέλω... Πάντα πρέπει να μαθαίνω να προσαρμόζω τα θέλω μου με τις συνθήκες της ζωής μου. Σε όλη μου τη ζωή αυτό γίνεται. Πάντα οι επιθυμίες μου επισκιάζονται από τις συνθήκες που με εγκλωβίζουν. Αυτή τη φορά όμως, το θέλω μου είναι πιο δυνατό από ποτέ. Και ας μην υπάρχει κάποιος κάπου που να με περιμένει και ας μη νιώθω την ασφάλεια που χρειάζομαι για τον εαυτό μου. Την αλλαγή στη ζωή μου θα την κάνω. Μόνο μια τόση δα ευκαιρία χρειάζομαι. Ένα μικρό μικρό παραθυράκι στην άκρη του δρόμου. Μόνο αυτό.Αφιερωμένο σε όλους τους ανθρώπους που δεν ευνοήθηκαν από το περιβάλλον που γεννήθηκαν, που έμαθαν τι σημαίνει παλεύω μόνος ενάντια σε όλα, για να χτίσω τον εαυτό μου όπως τον θέλω εγώ και όχι όπως τον θέλησαν να είναι.