ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, έφτιάξα πλαστά εισητήρια για να μετακινούνται οι φίλες μου με τα τρένα. Την ιδέα μου την έδωσαν οι ίδιες οι φίλες μου και εγώ το είδα ως μία πρόκληση. Έτσι προσπάθησα να φτιάξω το πρώτο εισητήριο. Κυρίως ήθελα να τεστάρω τις γνώσεις μου και τις ικανότητες μου καθότι το συγκεκριμένο κομμάτι (η πλαστογραφία) γίνεται πάνω στην ειδικότητα μου. Έτσι έβγαλα εις πέρα την αποστολή μου και έφερα το επιθμητό αποτέλεσμα χωρίς όμως να προσέξω μία αρκετά διακριτική λεπτομέρεια η όποια ωστόσο ήταν αδύνατον να την τροποποιήσω (άλλωστε γι αυτό το λόγο υπήρχε αυτή η λεπτομέρεια, για να κάνει ακόμα δυσκολότερο το έργο των πλαστογράφων) παρόλα αυτα εγώ το άφησα όπως ήταν φτιάχνοντας κι άλλα μερικά εισητήρια. Ενημέρωσα τις φίλες μου, τα είδαν και δεν πρόσεξαν ούτε αυτές απολύτως τίποτα, μέχρι που τους το είπα εγώ. Εκείνες είπαν θα το ρισκάρουν και θα τα χρησημοποιήσουν. Βέβαια κάθε φορά έτρεμαν και μόνο στην ιδέα ότι θα τις τσακώσουν, έτρεμαν τόσο πολύ που ήταν έτοιμες να λυποθιμήσουν (ακόμα και να προδωθούν από μόνες τους) όταν ο ελεγκτής έλεγχε τα εισητήρια τους ενώ αυτός να τις κοιτάζει με απορία και ρωτώντας αν αισθάνονται καλά (που να ξεραν). Αν και η χώρα αυτή θεωρείται πολύ καλά οργανωμένη, παρόλα αυτά οι ελεγκτές δεν παρατήρησαν καθόλου αυτή τη διακριτική λεπτομέρεια, η οποία αν έπεφτε στο μάτι τους σίγουρα θα είχαν μεγάλα μπλεξίματα, καθότι έχουν αυστηρούς νόμους (ή μάλλον καλύτερα τηρούν τους νόμους της χώρας τους). Ομολογώ πως κάπως μου άρεσε αυτό που έκανα και το είπα σε μερικά δικά μου άτομα με περιφάνεια κιόλας. Άλλοι εκπλήσσονταν κι άλλοι με κοιτούσαν στραβά. Μετά όμως από αρκετή σκέψη άρχιζα να αισθάνομαι εγκληματίας και είπα ότι δεν θα το ξανακάνω.Γυναίκα 26