ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διάβασα σήμερα αυτή την εξομολόγηση: http://www.lifo.gr/confessions/view/325256Ναι, η κοπέλα είναι λίγο απότομη έτσι όπως εκφράζεται στην συγκεκριμένη εξομολόγηση, αλλά ίσως έχει αγανακτήσει από πεσίματα που κάνουν σε αυτήν και στην παρέα της. Οπότε δεν εξοργίστηκα ούτε θύμωσα με την εξομολόγηση όπως έκαναν άλλοι γιατί ο κάθε άνθρωπος βλέπει τα πράγματα από τη δική του πλευρά.Επίσης σαν άνθρωπος που είμαι εκ γενετής δειλός, κότα, φοβιτσιάρης, κακομοίρης, κωλώστρα, κομπλεξικός,διαταραγμένος, ντροπή του ανδρικού φύλου, κτλ...(θα αφήσω ανοιχτά τα σχόλια για να γράψετε και τους δικούς σας χαρακτηρισμούς περί του τι νομίζετε ότι είμαι), έχω να πω ότι μου έκανε τεράστια εντύπωση αυτό που γράφει η συγκεκριμένη κοπέλα στην εξομολόγησή της ότι μαζεύονται άντρες γύρω από παρέες γυναικών και διακόπτουν τις συζητήσεις τους ή δεν τους αφήνουν να απολαύσουν τον καφέ τους. Το έχω δει κι εγώ αυτό ότι συμβαίνει, ειδικά παλιότερα που έβγαινα σε κάποια καφέ το έβλεπα, αλλά δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ. Να πάω να ενοχλήσω μια γυναικοπαρέα, όσο κι αν δω ανάμεσά τους κάποια γυναίκα που να μου αρέσει, ποτέ δεν θα πάω να ενοχλήσω. Θα κοιτάξω διακριτικά μια γυναικεία παρουσία που μου αρέσει από τη γυναικοπαρέα αλλά ποτέ δεν θα κολλήσω το βλέμμα πάνω της ούτε θα πάω να τις ενοχλήσω. Ούτε αν δω κάποια μόνη της θα πάω να την ενοχλήσω.Γιατί όπως φαίνεται από την εν λόγω εξομολόγηση αλλά κι από άλλες ανάλογες εξομολογήσεις ή συζητήσεις γυναικών που έχω ακούσει, αυτό τελικά ενοχλεί τις γυναίκες κι έχουν κάθε δικαίωμα να τις ενοχλεί, ακόμα κι αν ο άλλος θεωρεί ότι φλερτάρει, αυτές δεν είναι υποχρεωμένες να δεχτούν το φλερτ του ή να πιάσουν κουβέντα μαζί του, σε αυτό συμφωνώ με την συγκεκριμένη εξομολόγηση.Το θέμα είναι ότι είμαστε τόσοι πολλοί οι άνθρωποι, και με τόσες διαφορετικές επιθυμίες και ανάγκες, που δυστυχώς κάποιοι και κάποιες από εμάς θα θέλαμε να μας πλησιάσουν οι άλλες και οι άλλοι αλλά ντρεπόμαστε, λέμε ''κι αν ενοχλήσω;'' Και δεν έχουμε άδικο με το να φοβόμαστε αν θα ενοχλήσουμε, γιατί δυστυχώς συμβαίνει.Οπότε τι κρίμα που εμείς που θέλουμε να πλησιαστούμε, θα πεθάνουμε μόνοι γιατί δεν ξέρουμε ποιοί είμαστε εμείς που θέλουμε να πλησιαστούμε, εκεί ήθελα να καταλήξω! Πώς να αναγνωρίσεις εκείνον ή εκείνη που σε αναζητά ή την αναζητάς; Τεράστιο πρόβλημα!Εγώ λοιπόν σκέφτομαι να πάω στο Σύνταγμα το βράδυ των Χριστουγέννων και να αρχίσω να φωνάζω κάτω από το εκτρωματικό χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας αν υπάρχει κάποια που θα ήθελε να περάσουμε τη βραδιά μαζί και να χορεύουμε λουσμένοι στην αστερόσκονη!!!!!