22.11.2013 | 23:16
ΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ...
Παρασκευη βραδυ, κουρασμενος,2 κιλα βαρυτερος, με τα ακουστικα στο αυτι(σε φαση hit me baby one more time...δεν θα μπορουσα να ξεπεσω κιαλλο..) θα θελα να παρω κανεναν να βγουμε αλλα βαριεμαι. διαβαζω εξομολογησεις και σε σκεφτομαι. γαμωτο δεν εφυγες απο το μυαλο μου οπως νομιζα. σε περνω και καλα για να δω τι κανεις και να κανονισουμε να βγουμε φιλικα παντα, αλλα απλα θελω να ακουσω τη φωνη σου...με σιχαινομαι λιγο και ενω ξερω την αληθεια συνεχιζω να νομιζω οτι ''εχω ελπιδες'' ''ποτε μην λες ποτε'' σκεφτομαι αλλα δεν το πρεσβευω...πολυ ουτοπικο..εισαι εξω και περνας τελεια και εγω εδω κακομοιριαζω...δεν μαρεσει που αισθανομαι ετσι. και ξερω οτι δεν το αξιζω. το ξερω.
