10.7.2013 | 09:43
Εξομολογούμαι...
...πως το πήρα απόφαση να σε ξεχάσω γιατί για να σε ξεπεράσω χλωμό.Με κείνη την τελευταία σου πράξη μ' έκανες απλά να κουραστώ εντελώς. Ελπίζω να χαρείς την ηρεμία σου :) Την ζωή σου,αλλά please να μην κλαίγεσαι ούτε στον καθρέφτη σου. Έτσι γουστάρεις, να έχεις συναισθηματικά προβλήματα, να τ' αφήνεις ημιτελή, να τα ξανα-ξεκινάς και να τα παρατάς πάλι... Στεναχωριέμαι για σένα, γιατί δεν μοιάζει να περνάς καλά με όλα αυτά. Μακάρι να την χαίρεσαι τη χαοτική ζωή σου.ΥΓ. Τζάμπα περίμενες να σε σώσω απ' τον εαυτό σου, :) Μόνοι μας σωζόμαστε, εγώ θα μουν δίπλα σου... ως εκεί. Και ναι το 100% μαζί σου ποτέ δεν το έδωσα, έδωσα πολλά παραπάνω και τώρα... στα τσακίδια...πάω :)
