29.8.2014 | 05:17
Εξομολογούμαι
ότι κάθε φορά καταλήγω να κοιμάμαι ξημερώματα, όταν πια έχω εξαντλήσει τον εαυτό μου, με την ελπίδα ότι θα αποκοιμηθώ αμέσως.Φοβάμαι τα βράδια και τις σκέψεις/προβληματισμούς που μεγεθύνονται.Και αυτό το μυαλό μου, δε λέει να σκάσει. Άπαξ και κλείσω τα μάτια μου, βγαίνουν τα τέρατα κάτω από το κρεβάτι.Καταραμένα βράδια
