ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποτε δεν ημουν συναισθηματικος τυπος που θα κλαψει για μια γκομενα,που θα πεσει στα πατοματα,ακομα δεν ειμαι και αυτος ηταν και ο λογος που εχασα το μονο κοριτσι που αγαπησα. Ειχαμε 3 χρονια σχεση,τα 3 πιο ομορφα χρονια της ζωης μου μεχρι που χωρισαμε απο δικη μου επιλογη. Ημασταν σχεδον παιδια και ενιωθα πως επρεπε να ξεσπασω. Εναμισι σχεδον χρονο χωρις αυτην εγινα απο τους πιο «δημοφιλεις» αλλα και ο «γκομενιαρης» της παρεας μου. Η κοπελα μου ομως το πηρε υπερβολικα κατακαρδα σε σημειο που δε την αναγνωριζα. Μηνες με παρακαλουσε, την επιαναν τα κλαματα ακομα και στο σχολειο, αγριοκοιτουσε και εθαβε καθε κοπελα που εκανα κατι ή και απλα συναναστρεφομουν, μεχρι που εφτασε σε σημειο να χαρακωνεται. Μετα απο λιγους μηνες αρχισε να βγαινει με κατι ρεμαλια αλλα τιποτα σημαντικο μα και να αλλαζει εξωτερικα. Φροντιζε πιο πολυ τον εαυτο της αλλα και μερικες φορες γινοταν προκλητικη με το ντυσιμο και τη συμπεριφορα της τα οποια με εκνευριζαν και τα κατεκρινα. Ευτυχως ηταν και αυτο μια φαση η οποια της περασε και ξανακολλησε μαζι μου. Ηξερα οτι υπεφερε (σχεδον) σιωπηλα πλεον αλλα ειχα ξενερωσει αρκετα μαζι της για να θελω να κανω κατι αμεσα. Ειχα αναγκη την ελευθερια μου. Απο την αλλη οτι και αν ελεγα την νοιαζομουν γιατι ηταν παλι το κοριτσακι μου, πιστευα οτι θα εκανε λιγο ακομα υπομονη και θα ηταν για το καλο μας να μεινουμε λιγο ακομα χωρια, δεν θα αντεχα τη σχεση.. μεχρι που γνωρισε καποιον αλλον. Γοητευτηκε προφανως καθως ηταν 16 και αυτος 20. Οταν καταλαβα οτι τρεχει κατι μεταξυ τους μου φαινοταν απιστευτο. Η πρωην μου μικροκαμωμενη, με απιστευτα γλυκο προσωπο, απλο σχεδον παιδικο ντυσιμο, ενα κοριτσακι που «γκομενα» το χαρακτηριζες μονο και μονο για τις εντονες καμπυλες της. Ο αλλος μεγαλος, απο τα γνωστα πρωην τσογλανια της γειτονιας, καλο παιδι δε λεω αλλα με χαρακτηριστικα πακιστανου. Προσωπικα παντα απορια θα το εχω τι του βρηκε, γιατι δεν ειναι και η γκομενα που κοιταει τον εσωτερικο κοσμο. Επαθα ενα σοκαρισματακι αλλα δεν με ενοιαζε ιδιετερα (ειχα βρει μια κοπελα που μου φαινοταν υπεροχη εκεινον τον καιρο) μονο με γυριζαν τα μυαλα να τους ακουω να μιλανε με τις ωρες στο τηλεφωνο, να τους βλεπω να πειραζονται κλπ παρολο που ο καινουριος λογω της προηγουμενης γνωριμιας μας μου ειχε ζητησει εγκριση. Ο καιρος περασε και αυτο που ειχαν δεν κρατησε. Απ' οτι καταλαβα αργοτερα απο τα μισολογα της κοπελας ο αλλος τελικα ηταν ακομα κολλημενος με την πρωην του. Αυτης ομως της εμεινε μεγαλο κολλημα. Σιγα σιγα καναμε ολο και πιο πολυ παρεα και το καταλαβαινα. Γενικα ειναι το αντιθετο απο εμενα. Κολλαει στους ανθρωπους. Πιστευει οτι ολοι ειναι καλοι και ευκολα γινεται θυμα. Αλλες λεπτομερειες δεβ εμαθα παρολο που ημαστε στην ιδια παρεα. Περασαν και αλλοι μηνες και ηρθαν ετσι τα πραγματα και βρεθηκαμε παλι μαζι. Βρηκα τον παλιο μου καλο εαυτο με λιγες αλλαγες αντιθετα με αυτην. Η σχεση μας ηταν κατι που ολοι ζηλευαν. Ημουν ευτυχισμενος με εξαιρεση τις στιγμες που οι ζηλιες της πατουσαν τα στενα μου ορια. Αυτες με εφθιραν και με εκνευριζαν. Μισο χρονο σχεδον (απο το τελος του χειμωνα μεχρι τον αυγουστο) ζησαμε ξανα τον απολυτο ερωτα. Εγω δηλαδη. Της εδωσα τα παντα! Μεχρι που εφτασε και ο καιρος που το παλιο βαρος ξαναγυρισε. Ειχα πολλα πραγματα να με πιεζουν και αυτη ηταν ενα παραπανω. Μαλωσαμε ασχημα, της ειπα οτι δεν αντεχα αλλο και οτι η σχεση μας πια δε με κραταει. Οταν ομως την ακουσα να κλαιει ολα μεσα μου δυαλυθηκαν και της ζητησα συγγνωμη. Οπως περιμενα την δεχτηκε κατευθειαν. Το επομενο πρωι ομως με περιμενε μια δυσαρεστη εκπληξη... μου ειπε οτι ηξερε οτι με εχανε, οτι δε θα αντεχε να με χασει μεσα στη φετινη σημαντικη για αυτη χρονια και οτι δεν αντεχε να με κραταει με το ζορι. Δεν ηξερα τι να πω, δεν ηθελα να χωρισουμε αλλα δεν ειχε και αδικο, φοβομουν τον εαυτο μου. Ετσι χωρισαμε αλλα εγω περιμενα πως ηταν προσορινο. Πριν περασει μια εβδομαδα εμαθα οτι την ειδαν με εκεινο το παλιο της κολλημα. Εγινα πυρ και μανια και νομιζω οτι ειναι λογικο. Εγινε χαμος, της ειπα και πραγματα που δεν εννοουσα. Μου ζητησε συγγνωμη και τιποτα αλλο. Βρηκα και εγω σχεδον αμεσως μια αλλη... Ομορφο κοριτσι αλλα απλα μια γκομενα. Πλεον μιλαω ξανα, στο φιλικο, με την πρωην μου. Ο αλλος απο οτι καταλαβα την παρατησε παλι. Η ιστορια αυτη δεν βγαζει καν νοημα αλλα εχω πηξει και επιτελους ξεσπασα και την ειπα καπου. Επισης ακομα να καταλαβω τι στον π***** της αρεσει σε αυτον και εχει φαγωθει αλλα τελος παντων.