Η αλήθεια είναι ότι το μέσον και οι γνωριμίες παίζουν παντού ρόλο. Επίσης, η κρίση έχει γίνει για πολλούς εργοδότες καραμέλα ώστε να μη πληρώνουν, ενώ η επιχείριση είναι κερδοφόρα.Αλλά, ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα στον ιδιωτικό τομέα της Ελλάδας είναι το γεγονός του ότι οι σχέσεις εργασίας είναι εντελώς απορρυθμισμένες σε πολλούς κλάδους. Καθένας κάνει του κεφαλιού του. Ιδιαίτερα στις μεσαίες επιχειρήσεις νομίζουν ότι είναι τσιφλικάδες. Τουλάχιστον στις πολυεθνικές σέβονται και 5 κανόνες σε σχέση με το "οικογενειακό" κλίμα των προηγούμενων. Ξέρεις πόσο θα σε τρέξουν. Εννοείται πως η διαφθορά πάει πακέτο με το γραφειοκρατικό φαινόμενο και την εξουσία τα οποία δεν αφορούν μόνο δημόσιους οργανισμούς. Όπως και να έχει, δημόσιο από δημόσιο διαφέρει και ιδιωτικός από ιδιωτικός διαφέρει. Δεν μπορείς να βάζεις στο ίδιο τσουβάλι μεγαλοστελέχοι με απλούς υπαλλήλους, όπως δεν μπορείς να βάζεις διοικητές δέκο με νοσηλευτές σε δημόσιο νοσοκομείο.Όσο τσακώνεται η πλέμπα, για τους μεγαλόμισθους είναι μια χαρά. υγ: Δεν λέμε ότι όποιος έχει επιχείρηση στην Ελλάδα μεσαίου βεληνεκούς είναι γτπ ή ότι δεν καταλαβαίνουμε τα προβλήματα, λέμε για αυτούς που είναι πράγματι γτπ.
6.6.2015 | 17:01
εξομολογουμαι
οτι εχω βαρεθει το κλαμα για τον δηθεν ασπιλο ιδιωτικο τομεα της ελλαδας. Μια απο τα ιδια με τον δημοσιο ειναι
1