ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ότι πρέπει να βάλω τα δυνατά μου, να δείξω επιτέλους υπευθυνότητα, συνέπεια και μεθοδικότητα, να ξεπληρώσω όλα όσα οι γονείς μου κάνουν τόσα χρόνια για μένα, θα έπρεπε να το έχω κάνει ήδη βέβαια...αλλά δε νιώθω δυνατή, δε νιώθω έτοιμη, δε νιώθω ικανή να αναλάβω τις ευθύνες μου. Κάποτε οι γονείς μου ήταν υπερήφανοι για μένα. Τώρα πια είναι απλώς απογοητευμένοι για να μην πω απελπισμένοι, μ αγαπάνε βέβαια και δε μου το δείχνουν αλλά πόσα να αντέξει ένας γονιός, σε πόση κατάντια να δει το παιδί του και να μην ραγίσει η καρδιά του; Θέλω ένα στήριγμα στην καθημερινότητά μου, δεν μπορώ να σηκωθώ μόνη μου, μακάρι να έβρισκα μια πραγματική φίλη...γιατι ο άνθρωπός μου ίσως είναι κατασκεύασμα της φαντασίας μου και δεν υπάρχει καν, γιατί να με διαλέξει κάποιος ανάμεσα σε τόσες επιτυχημένες, δυναμικές, όμορφες γυναίκες...εγώ δεν θα ωριμάσω ποτέ, αντί να με πεισμώνουν οι δυσκολίες με κάνουν θα θέλω να τρέξω να κρυφτώ. Μακάρι να μπορούσα να κοιμηθώ, να δω ένα όμορφο όνειρο και να μην ξυπνήσω ποτέ από αυτό. Ξέρω ήδη ότι θα τους απογοητεύσω και πάλι, ότι δε θα τα καταφέρω, δεν μπορώ, δεν είμαι έτοιμη να διεκδικήσω τη ζωή μου, αυτό το μαθαίνεις μικρός όχι τώρα, θέλω να κοιμηθώ...