15.5.2017 | 00:46
Εξομολογούμαι
Οτι είμαι με έναν άνθρωπο 13 χρόνια και τον λατρεύω.Η σχέση μας έχει αντέξει πολλά και αγαπάμε ο ένας τον άλλον πάρα πολύ .Είμαστε στην φάση που προσπαθούμε να τελειώσουμε το δικό μας σπίτι και να στήσουμε μία ευτυχισμένη οικογένεια .Θέλουμε τα ίδια πράγματα από την ζωή ,όμως εγώ καμιά φορά είτε γιατί είμαστε τόσα χρόνια μαζί ,είτε γιατί εχω κουραστεί με όλον αυτόν τον αγώνα για να δημιουργήσουμε κάποια πράγματα , είτε γιατί και εγώ έχω περάσει πολλά στο παρελθόν μέσα από διάφορες δυσάρεστες καταστάσεις (που δεν έχουν να κάνουν με την μεταξύ μας σχέση ευτυχώς) έχω ανασφάλειες και ξεσπάω τον τευταίο καιρό με αποτέλεσμα να βγάζω τον κακό μου εαυτό .Χθές μίλησα στην κολλητή μου για όλο αυτό που αισθάνομαι και της είπα κουβέντες για την σχέση μου για τις οποίες φυσικά και μετανιώνω και αυτό γιατί τον άνθρωπό μου τον λατρευω και θα έδινα και την ζωή μου γι'αυτόν και το ξέρω ότι με αγαπάει και αυτός .Ήταν απλά μία λεκτική εκτόνωση για την οποία αισθάνομαι άσχημα.Γι'αυτόν τον άνθρωπο μόνο αγάπη νιώθω και δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτόν.