Ελλειψη αυτοπεποιθησης? φοβος εγκαταλειψης? Δε χρειαζεται να εχει συμβει κατι τραγικο σε παιδικη ηλικια παντως για να αναπτυχθουν διαφορετικοι τροποι σκεψεις. Εαν μεγαλωσες μονη σου απο μικρη ηλικια μπορει να δημιουργει αυτο. Επιπλεον, πολλες φορες συνηθιζουμε σε ενα τροπο αντιδρασης. Αν πχ κατι δεις και σου δημιουργησει αγχος μπορει αντι να το φιλτραρεις και να το αποβαλεις, να το μεγαλωσεις και να σου βγει σε φοβο εγκαταλειψης. Εαν εχεις μαθει σε αυτο το τροπο σκεψης, τοτε αυτο ειναι πλεον συνηθεια...Τεσπα, ψυχολογος δεν ειμαι, αλλα μπορεις να το ψαξεις γενικοτερα...Υπο αλλο πρισμα, ο Δαλαι Λαμα εξηγει οτι πολλες φορες το παθαινουμε αυτο γιατι εξιδανικευουμε καταστασεις, ανθρωπους, και συναισθηματα, και σε γενικες γραμμες ο δυτικος τροπος σκεψης και κουλτουρας εχει δημιουργησει μια ονειροπολικη εικονα σχεσεων για το πως ειναι... ή θα επρεπε να ειναι..
13.5.2019 | 00:00
Εξομολογουμαι.
Ότι έχω φοβία της εγκατάλειψης όσον αφορά τις ερωτικές μου σχέσεις. Δεν είμαι καμία τρελή και το χειρίζομαι σωστά. Δεν γίνομαι πιεστική , μπορώ να περάσω χρόνο μόνη, όταν νιώθω ότι αυτή η φοβία γίνεται πολύ έντονη δεν ντρέπομαι να το συζητήσω με τον σύντροφό μου και έχω μάθει πάρα την φοβία μου να αντιμετωπίζω αντικειμενικά τις καταστάσεις. Θα ήθελα πολύ να ήξερα που οφείλειται αυτός ο φόβος όταν έχω αποκλείσει το να συνέβη κατι στην παιδική μου ηλικία. Δεν ντρέπομαι για αυτό, απλά ώρες ώρες βασανίζομαι από τις αμφιβολίες μου και αν και δεν επηρεάζουν πρακτικά την σχέση μου με τρώνε.
2
