15.12.2014 | 22:35
εξομολογούμαι οτι
δεν ήθελα να γράψω ακόμα μια εξομολόγηση τέτοιου τύπου, αλλά έχω ερωτευτεί τόσο πολύ που θα ήθελα τη γνώμη σας. πρόσφατα ήμουν έξω με την παρέα μου και ένω ετοιμαζόμουν να φύγω, έρχεται εκείνη...όμορφη, γλυκιά, καλή κοπέλα. Απίστευτο ταίριασμα, γνωριστήκαμε, πιάσαμε κουβέντα και όλο το βράδυ χορεύαμε μαζί. Οι φίλες της λύσσαξαν να φύγουνε μετα απο κανα δίωρο οπότε με χαιρέτησε στεναχωρημένη και μου είπε τα λέμε αύριο απο κοντά! δεν τα είπαμε ποτέ την αυριανή ημέρα γιατι αρρώστησε..(αν είναι δυνατον, πόση γκαντεμιά!, όχι δεν έλεγε ψέματα,δεν θα μπω σε λεπτομέρειες). οπότε δεν τα είπαμε την επόμενη μέρα της γνωριμίας.την μεθεπόμενη μέρα της γνωριμίας, το βράδυ, με καλεί η αδερφή της με την παρέα της.. για ποτό, οπου πήγα και ήταν και εκείνη!το ήξερα οτι θα είναι. κάθησε λίγο γιατι πάλι δεν αισθανόταν καλά,ζαλιζόταν και έπρεπε να φύγει. την επόμενη μέρα της έστειλα μήνυμα τι κάνει, μου είπε οτι δεν είναι πολύ καλά, στο κρεββάτι άρρωστη. την ρώτησα αν θέλει να πάω απο κει, μου απάντησε ευγενικά όχι γιατι ήθελε να ξεκουραστεί και σταματήσαν εκει τα μηνύματα. σαν να ένιωσα οτι με εκοψε σε αυτό το σημείο, μακάρι να κάνω λάθος.Σύντομα φεύγει για διακοπές Χριστουγέννων στα Ιωάννινα, εγώ παραμένω Αθήνα, θα ξαναειδωθούμε απο το νέο έτος. θα παγώσει η κατάσταση.αύριο να αφήσω να στείλει εκείνη μήνυμα?αν δεν στείλει? Η΄να το ρισκάρω και να την πάρω τηλ? θέλω να την χαιρετήσω πριν φύγει. θέλω να τη δω. πολυ όμως. πολύ. θέλω να της πω πόσο πολύ μ'αρέσει. είναι νωρίς όμως.δεν θέλω να νιώσει πίεση, απο την άλλη δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ούτε να συγκεντρωθώ, ούτε τίποτα. τη σκέφτομαι συνέχεια..ευχαριστώ όσους κάνουν τον κόπο να απαντήσουν.