22.9.2016 | 00:27
Εξομολογούμαι ότι...
Ποτέ δεν θα είσαι πίσω μου στη σειρά του σούπερ μάρκετ. Ποτέ δεν θα με δεις πρώτος... Ποτέ δεν θα συμβέι να συναντηθούμε τυχαία.. Ποτέ δεν θα φτάσω την άνεσή σου. Σου μιλάω και σκέφτομαι οτί ποτέ δεν θα μπορέσω να φερθώ όπως εσύ. Ποτέ δεν θα σου μιλήσω αυθόρμητα. Ποτέ δεν θα είμαι αληθινή μπροστά σου. Πότε θα σε ξεπεράσω επιτέλους; Πάντα θα σε βλέπω και θα γίνομαι παιδί... Όσο κι αν μεγαλώνω, όσο κι αν ωριμάζω, όποιον κι αν αγαπώ εσύ έχεις τη θέση σου. Που δεν θέλω ούτε μπορώ να την αλλάξω. Ποιος έρωτας; Δεν σε ερωτεύτηκα ποτέ.. Είσαι εσύ, και είμαι εγώ. Και μαζί είμαστε τόσο αληθινοί όσο ποτέ.. Δεν έχουμε ανάγκη τη σύνδεση, την επικοινωνία. Δεν είμαστε τίποτα. Δεν θέλεις να είμαστε τίποτα. Το παραδέχομαι κι εγώ. Δεν είναι ότι δεν θέλω, δεν μπορώ. Δεν μπορώ να σε σκεφτώ. Δεν μπορώ να σε φιλήσω. Δεν το αντέχω. Δεν αντέχω την αλήθεια που μου προβάλλεις. Μου είναι τόση πολύ για να την αντέξω. Βλέπω εμένα στα μάτια σου. Με νιώθω να με κοιτάω και να μου φωνάζω: τί κάνεις εκει; τί είσαι; τί θέλεις τέλος πάντων; Σε ευχαριστώ... και ευχαριστώ και μένα. Και σ΄αγαπώ. Και αγαπώ εμένα. Χωρίς αιτία και για λόγους πολλούς. Γιατί είσαι εσύ και είμαι εγώ. Γιατί είμαι εγώ και είσαι εσύ.