ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα βγήκα στην παραλία της Θεσσαλονίκης για τρέξιμο αλλά τελικά επειδή ήμουν κουρασμένη αποφάσισα, αντί να τρέχω ,να περπατάω και να παρατηρώ τριγύρω τον κόσμο, να ηρεμήσω λίγο από το συνεχόμενο διάβασμα μου. Τριγύρω μου , παντού, άνθρωποι όλων των ηλικιών, όλων των μεγεθών, άλλοι με όμορφα μαλλιά,άλλοι με απεριποίητα μαλλιά, άλλοι χωρίς μαλλιά, άλλοι με πρόσωπο που ακτινοβολεί, άλλοι ταλαιπωρημένοι. Κάποιοι ήταν μόνοι, κάποιοι με παρέα. Κάποιες γυναίκες έγκυες με πανέμορφες κοιλιτσες, άλλες με κοιλιακούς. Άλλοι φορούσαν ακριβά ρούχα, άλλοι απλα, κάποιοι βρώμικα, κάποιοι καθαρά. Άλλοι φορούσαν γυαλιά και άλλοι όχι. Άλλοι ήταν ψηλοί, άλλοι κοντοί. Το εντυπωσιακό σε όλα αυτά; Δεν υπήρχε κάποιος τύπος, κάποιος σωματότυπος ή κάποια εμφάνιση σαν σύνολο που να ξεχωρίζει στο πλήθος, που να αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία. Και εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα πόσο ψεύτικος είναι ο κόσμος των κοινωνικών δικτύων και ιδιαίτερα του Instagram όσον αφορά στα εμφανισιακά πρότυπα που προβάλλει. Σε κάνει να νιώθεις ότι ενα είναι "ΤΟ ΣΩΜΑ" , το "ΠΡΟΣΩΠΟ"κλπ και ότι αν δεν το έχεις είσαι ανεπαρκής, ότι το φυσιολογικό και αναμενόμενο είναι να ανταποκρίνεσαι στο συγκεκριμένο πρότυπο. Πόσο απέχει τελικά κάτι τέτοιο από την πραγματικότητα, πόσο μάταιο είναι να προσπαθείς να ταιριάξεις με αυτό αντί να αφεθείς απλά στην πραγματικότητα που είναι ότι ειμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας και κατά συνέπεια τόσο μοναδικοί...