ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το προηγούμενο βράδυ ήταν ένα συναισθηματικά φορτισμένο βράδυ. Κλάμα, μύξες και μια αίσθηση μοναξιάς. Όλα αυτά μεγάλωναν και μεγάλωναν και από συναισθηματικός πόνος, ξεκινησε να γίνεται και σωματικός. Πάνω στο αποκορύφωμα της μοναξιάς, του πόνου και των δακρύων έλαβα ενα μήνυμα. Ενα μήνυμα τόσο μα τόσο μικρό που περιλάμβανε μονο ενα εικονίδιο. Περιλάμβανε μια χαμογελαστή εικόνα ενός κιτρίνου ανθρωπάκου. Ποσο μικρό ήταν αυτο το μήνυμα; δεν μου πήρε καθόλου χρόνο για να το διαβάσω διότι δεν είχε κάτι για να διαβάσω. Ήταν ενα κενό μήνυμα γεμάτο συναισθήματα και παρηγοριά. Το μήνυμα αυτό φώναζε "ειμαι εδω, χαλάρωσε". Το ήξερε. Το κατάλαβε. Το κατάλαβε και εμφανίστηκε για να με βοηθήσει. Και με βοήθησε. Και την ευχαριστώ. Ο τόσο ευγενικός τρόπος που κατάφερε να κάνει τα συναισθήματα της να με αγκαλιάσουν. Ενα μήνυμα παιδιά μου αγαπημένα. Ενα μήνυμα. Σημασία δεν έχει τι λέει το μήνυμα. Σημασία έχει να ειναι αληθινό. Ευχαριστώ.