ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω γραψει αρκετες φορες στην στηλη και παντα επερνα βοηθεια.Ειτε μεσω καποιοων συμβουλων ειτε ακομα κ με "επιθεσεις"οι οποιες καταλαβαινα οτι γινονταν καλοπροαιρετα ωστε να ξυπνησω σε ορισμενα θεματα.Εχω να πω οτι πλεον η ζωη μου ,για πρωτη φορα στα σχεδον τριαντα μου χρονια βλεπω να εχει ανοδικη πορεια κ ειναι η μονη φορα που δε με φοβιζει οπως και δε με φοβιζει η λεξη 'Σ'αγαπω'που επισης την ειπα πρωτη φορα και ενοιωσα οτι το νοιωθω με ολο μου το ειναι. Επιγραμματικα ειχα καταθλιψη.Ειχα κομπλεΞ.Ειχα πολλα παιδικα τραυματα και απειρες ωρες και μερες κλεισμενος στο σπιτι και πολλες φορες απλυτος καθως ακομα και αυτο μου φαινοταν αθλος να το κανω.Βλεποντας το τοτε καταλαβαινω πως ειχα ακολουθησει τον ευκολο δρομο.Τον πανευκολο.Ειναι ευκολο να παραιτηθεις απ'ολα,να πεις δεν μπορω και να καθεσαι να κοιτας το ταβανι χαζευοντας στο φβ και ελπιζοντας πως ολα θα αλλαξουν.Κανοντας ομως τα ιδια πραγματα,ιδια αποτελεσματα θα εχουμε. Νοιωθω περηφανος που τολμησα και πηρα τον δυσκολο δρομο καθως μεσα σε ολα ημουν και παρα πολυ δειλος. Θα ηθελα να προτεινω σε ολους οσους πιστευουν οτι αντμετωπιζουν ψυχικες δυσκολιες να μην το παρατησουν.Καντε κατι πολυ μικρο οπως μια βολτα κατι καινουριο που σας φαινεται ανουσιο.Θα ειναι πιο αποτελεσματικο απο το να χανεστε σε σκεψεις οι οποιες τις περισσοτερες φορες δεν εχουν καμια σχεση με την πραγματικοτητα.Υπαρχουν απειρα παραδειγματα κ τροποι αντιμετωπισης,ψαχτειτε και ζηστε.Σας το ευχομαι απο καρδιας.Δε θα με γνωρισετε ,ουτε θα σας γνωρισω ποτε,αλλα θελω να σας ευχαριστησω.Να σας αγαπατε.