ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν στο αυτοκίνητο και γυρνούσα από τη δουλειά. Ένιωθα μια απίστευτη κούραση και επιθυμία να γυρίσω γρήγορα στο σπίτι μου. Έτσι είχα αναπτύξει σχετικά μεγάλη ταχύτητα. Είχα ταυτόχρονα το ραδιόφωνο ανοιχτό και σε μεγάλη ένταση. Αυτό μου έδινε μεγαλύτερη ώθηση να πατήσω κι άλλο το γκάζι. Κάποια στιγμή έφτασα σε μια απότομη στροφή. Εκεί υπήρχαν δυο μικρά ξωκλήσια το ένα σχεδόν απέναντι από το άλλο. Έχασα τον έλεγχο του αυτοκινήτου κι άρχισε μια τρελή πορεία. Προσπαθούσα να το ελέγξω, πατώντας δυνατά τα φρένα, όμως μάταια. Βρέθηκε μέσα σε ένα κατηφορικό χωράφι. Δε σταματούσε με τίποτα. Σκέφτηκα, ότι σε λίγο θα χάσω τη ζωή μου. Οι ρόδες βρέθηκαν πάνω σε κάτι απότομες πέτρες και το αυτοκίνητο άρχισε να παίρνει τούμπες. Μια, δυο τούμπες μέχρι που έβλεπα μπροστά μου κάτι δέντρα. Τότε είπα Θεέ μου μη με πάρεις, πως θα το αντέξει η μάνα μου. Εκείνη τη στιγμή δεν είχα τον φόβο του θανάτου για μένα. Σκεφτόμουν μόνο το άτομο, που με γέννησε και με μεγάλωσε με περισσή αγάπη. Το αυτοκίνητο τελικά καρφώθηκε πάνω σε εκείνα τα δέντρα. Καταστράφηκε ολοσχερώς κι εγώ επέζησα με ελάχιστες εκδορές στα πόδια μου κυρίως. Πλέον ευχαριστώ τον Θεό, που μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία ζωής.