ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πώς τα κατάφερα έτσι Εύη μου?Εγώ ερωτευμένος μαζί σουΚαι εσύ ούτε μια στάλα έρωτα στην καρδιά σου για μέναΠώς έβαλα αυτόν τον ωκεανό ανάμεσα μαςΉθελε όντως πολύ προσπάθειαΠώς το σκότωσα εκείνο το κορίτσι?Που όταν γνωριστήκαμε μου είπε“Mε τη λογική πηγαίνεις μέχρι ένα μέρος, με το συναίσθημα πηγαίνεις παντού”Και τώρα η λογική της είναι πιο τετράγωνη από ποτέ Κάθε μέρα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μουΌτι όλο αυτό είναι θέμα εγωισμούΆλλα έχει πια περάσει τόσος καιρόςΓενέθλια, Πάσχα, άδεια, καλοκαίριΌλα άθλια χωρίς εσέναΚαι νύχτες τόσο σκοτεινέςΝύχτες που κρατάνε μέρες ολόκληρεςΚαι τώρα φεύγεις χωρίς να σκεφτείς καν να με δειςΕίναι άραγε η τιμωρία αντάξια του εγκλήματος?Μάλλον είναι..Γιατί σ’ αγάπησα από την πρώτη στιγμή που μπήκες σπίτιΚαι δεν έπρεπε να σε διώξω ποτέ από κοντά μουΉσουν κομμάτι μου, ήσουν τα πνευμόνια μουΚαι τώρα ζω χωρίς πνευμόνια για πάνω από έξι μήνεςΚαι τα θέλω πίσω..Δεν μπορώ να σβήσω τίποτα από όσα έγινανΑλλά σ’ αγαπώΑγαπώ το πόσο υπέροχος άνθρωπος είσαιΑγαπώ το γεγονός ότι είσαι το πιο όμορφο κορίτσιΣε όποιο δωμάτιο και να μπειςΚαι ότι γελάς με όλο σου το πρόσωποΑγαπώ ότι χορεύεις αστεία και όχι σέξιΚαι αυτό το κάνει ακόμα πιο σέξιΜα πάνω απ’ όλα αγαπώ ότι σου αξίζει τόση αγάπηΚαι την δέχεσαι από όλους τους ανθρώπους που σε ξέρουνΊσως για αυτό να μην έχεις ανάγκη τη δική μουΔεν είσαι απλά η αγάπη της ζωής μουΑλλά ήσουν και η μεγάλη μου ευκαιρίαΔεν σου λέω αντίο γιατί θα σε θυμάμαιΠοτέ δεν λέμε αντίο σ’ αυτούς που αγαπάμε .