ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πώς θα ήταν η εύτυχια αν μπορούσες να την δείς?καποιοι λενε οτι θα ηταν ενα ηρεμο κρυστάλλινο ποτάμι που κυλάει αργά μέσα σε καταπράσινους αγρους γεμάτους λουλούδια σαν ασημένια κορδέλα...άλλοι λένε ότι εινάι ηλιχτίδα φώτος μέσα σε ένα βρόχερο τοπίο, γεμάτο κεραύνους και βροντές, αστάπες και ανέμους και χείμαρους...έγω πάλι λέω ότι είμαι χαζή, τόσο μα τόσο χαζή... Όταν η ζωή μου θύμιζε ήρεμο ποτάμι έψαχνα να βρώ κεραύνους και βροντές.Τώρα πού όλη μου η ζωή είναι σαν βροχερή μέρα και μόνο λίγες ήλιαχτιδες φώτος μπορούν να φάνουν... τώρα νιώθω τόσο μα τόσο κουρασμένη...εχώ κουραστεί να παλεύω με τούς ανέμους, να αποφεύγω τους χειμάρους,να προσπαθώ μάταια να σταματήσω την βροχή των ματιών μου...και ξέρω πιά ότι ήμουν αχάριστη γιατί ... τελικά η ευτιχιά είναι ...το ασημένιο ποτάμι που κυλάει αργά αργά...