ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογησεις και αρκετους απο εσας που παρηγορουμαι κι εγω εδω μεσα.Εχω ελαχιστους φιλους πια. Μια ανεργία που παλεύω. Έχω απολυθεί ήδη απο 2 δουλειές. Το πτυχίο μου δεν ειναι αρκετό στο αντικειμενο μου. Χρειάζομαι χρήματα σιγουρα για το οτιδηποτε για να κανω όλα οσα θελω.Ολο απογοητεύσεις εχω γεμίσει. Εκτιμω πως εχω την υγεία μου και την οικογενεια μου καλα αλιμονο. Αλλα και η ψυχική μου με ολα αυτα εχει σκαμπανεβασματα. Νιωθω πολλες φορες οτι δε κάνω για τιποτα πλεον; ενω ξερω οτι προσπαθώ οσο μπορω.Κάποιες μέρες δε τη παλεύω καν και περνανε οι μέρες ετσι.. Επισης, εχεις τα δικά σου εχεις και τον κοσμο να ρωταει και να σου θυμιζει συνεχως την ανεργια σου και τη μιζερια που ζεις. Βλέπετε μενω και σε επαρχία.. Έχω σιχαθεί πλεον τους παντες(νεοι-γεροι), ολοι κουτσομπολευουν/ζηλευουν/μειωνουν. Πως εχουμε γινει ετσι; Δε λεω οτι ειμαι η τελεια. Αλλα εχω απογοητευτει με πλλα ατομα πλεον και ισως μου βγαινει ολο αυτο.Είμαι 25 πλεον. Ωστοσο, συνεχιζω να ελπίζω για ενα καλυτερο μελλον γιατι αυτο μου δινει δυναμη.