ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πώς γίνεται να είμαστε τόσο κολλημένοι με το facebook?Πώς γίνεται να είμαι τόσο κολλημένη με το facebook.Αναρωτιέμαι παλιότερα πώς ήταν η ζώη μου χωρίς αυτό.Δεν θυμάμαι καν τι έκανα για να γεμίζω τη μέρα μου.Τώρα απλά καθόμαστε και ανεβοκατεβαίνουμε στην αρχική σελίδα.Μήπως έβαλε κάποιος φωτογραφία, μήπως ανέβασε κάποιος τραγούδι, μήπως με έκανε tag.Χαίρομαι αν έχω ειδοποίηση. Όχι, δεν το σκέφτομαι.Μου βγαίνει αυθόρμητα.Κι όταν κάθομαι να το σκέφτω λέω 'Παναγιά μου, τι είδους μαλάκυνση με διατρέχει'Facebook στο laptop , στο κινητό, τσεκ-ιν.Κάθε λίγο και λιγάκι μπαίνουμε με τα free MB μας να δούμε τι παίζει.Ακόμα κι όταν είμαστε έξω.Μήπως έχουμε μήνυμα, μήπως ειδοποίηση, ποιος έκανε like στο check-in μας.Πάμε έξω να διαβάσουμε και το διάλειμμά μας είναι το facebook.Αν καταφέρουμε και διαβάσουμε και δεν κολλήσουμε πάλι εκεί.Και το διάβασμα διακοπτόμενο, χωρίς συγκέντρωση απλά και μόνο στο άκουσμα του κλικ.Ξέρω, θα μου πεις άμα δεν γουστάρεις σβήστο.Συμφωνώ. Το χω προσπαθήσει. Αλλά τελικά είναι εξάρτηση.Τι έκανα χωρίς το facebook. Δεν θυμάμαι.Δεν θυμάμαι καθόλου.Κι είναι το άτιμο μέσο γρήγορης επικοινωνίας.Θα μιλήσεις με τη φίλη. Με το φίλο.Θα σε βρει ο γκόμενος που γουστάρεις, θα σε κάνει αντ. Θα μιλήσετε.Ραντεβού θα βγείτε ποτέ; Δεν ξέρω.Μπερδεύομαι πολύ κάθε τόσο με αυτό το θέμα.Πολύ εύκολα κολλάω σε πράγματα ανούσια.Δεν είμαι ένα προφίλ. Είμαι ένας άνθρωπος ρε πούστη μου.Και δεν με νοιάζει αν το ξεχνάς εσύ.Με νοιάζει που καμιά φορά το ξεχνάω εγώ.Τι στο διάολο έχω πάθει...