Μπράβο σου που τελείωσες τη σύμβασή σου σε αυτό το παρανοϊκό και σουρεάλ περιβάλλον! είσαι πολύ δυνατή! Ό,τι κάνει αυτή η γυναίκα, θα της γυρίσει boomerang. Θα βρεθεί σε περιβάλλον που δεν θα περνάνε τέτοια. όπως λέει κ το τραγούδι "you can fool some people, some time but you can't fool all the people, all the time". Τώρα για τους άλλους που σε ρωτάνε...δυστυχώς το κουτσομπολιό και η ζήλια υπάρχουν παντού. Μην απαντάς ρώτησέ τους "γιατί με ρωτάς;". δεν είσαι υποχρεωμένη να απαντήσεις σε κανέναν και μπορείς να πεις "σ'ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, έχω μια δουλειά, αντίο". Καλή δύναμη και ό,τι καλύτερο για το μέλλον που θα είναι τέλειο. αν έχεις αξίες και δουλεύεις σκληρά, θα τα καταφέρεις !
7.7.2015 | 14:46
F*ck you very much! Δεν εννοώ εσένα, φίλη/ φίλε μου που θα διαβάσεις το παρακάτω.
Ναι, θέλω καριέρα και αξιοπρεπή ζωή. Όλοι έχουν δικαίωμα σε αυτό. Μετά από μεταπτυχιακά και χρόνια ανεργία, βρήκα δουλειά υπό την εξουσία μιας αμόρφωτης ξεκ*λιάρας που έπερνε π*πες -και όχι μόνο- στο αφεντικό και έτσι είχε εξασφαλίσει την απόλυτη εξουσία και είχε τον απόλυτο έλεγχο. Ωράριο: 9:00 – 21:00 για 500 ευρώ και διαθεσιμότητα και το Σ/Κ. Να μην ξέρω πότε θα γυρίσω σπίτι και να πρέπει να παίρνω συνέχεια άδεια από το φρόκαλο, που μου έλεγε «διάλειμμα δικαιούνται όσοι καπνίζουν. Εσύ αφού δεν καπνίζεις, δεν δικαιούσαι διάλειμμα.»Να βγάζω τα μάτια μου στον Υ/Η και να πρέπει να απαντώ σε 200 emails καθημερινά. Και όλες οι άλλες να έχουν γίνει οι απόλυτες σκλάβες του φρόκαλου που δεν ήθελε ούτε να δείξει τη δουλειά σωστά για μην τη χάσει, το γνωστό και ως “job security”. Το αφεντικό στην κοσμάρα του, δεν έκανε κανένα έλεγχο. Κατινιά, ίντριγκα, θάψιμο, υποκρισία, ζήλια- ένα υπέροχο εργασιακό περιβάλλον.Τελείωσε η σύμβασή μου και έφυγα τρέχοντας. Για τη συνέχεια να διευκρινίσω ότι μένω Αθήνα. Ξεκίνησα λοιπόν να φροντίζω τον κήπο μου και να κάνω όλες τις δουλειές του σπιτιού πρωινές και μεσημεριανές ώρες και συνέβη το εξής: γείτονες που δεν ξέρω ούτε το μικρό τους όνομα, ο μανάβης, ο κρεοπώλης, η ταμίας του σουπερμάρκετ και του DVD club να με ρωτάν όλοι αν δουλεύω. Τι σας νοιάζει εσάς ρε μαλάκες; Με πονάει το θέμα της ανεργίας και είμαι τόσο γκαντέμα που ποτέ δεν με έχει βοηθήσει ούτε «συγγενής» ούτε «φίλος». Για όλα έχω αγωνιστεί και έχω «φάει τις σάρκες μου». Και πάω μια βόλτα και με ρωτάν όλα τα σκατ* αν δουλεύω λες και τα προηγούμενα χρόνια με είχε βοηθήσει κανείς. Και έτσι με κάνουν να νιώθω αποτυχημένη που δεν έχω πλούσιους γονείς ή βλαχογονείς με κονέ να με βάλουν κάπου, όπως τόσοι άλλοι. Γιατί, είναι επιτυχία να δουλεύεις σε ένα άρρωστο και διεφθαρμένο εργασιακό περιβάλλον, χωρίς καλά λεφτά και χωρίς καμία προοπτική εξέλιξης; Και τι σας νοιάζει εσάς που δεν έχετε σκοπό να βοηθήσετε; Θέλετε να σπάσετε πλάκα με το πρόβλημα του άλλου; Θέλετε έτσι να νιώσετε ανώτεροι, πιο επιτυχημένοι, πιο γαμάτοι; Κατίνες!Σε όλους αυτούς, λέω λοιπόν F*ck you very much! Γιατί μπορεί να βγάλεις το βλάχο από το χωριό αλλά το χωριό από το βλάχο δεν το βγάζεις ποτέ. F*ck then very much, mother*ckers. Γυναίκα, 29
1
