ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι γιατί σου το πα το σ' αγαπώ πολύ παλιά. Το σε βλέπω σαν φίλο και το σ' αγαπώ αλλά δεν είμαι ερωτευμένη μου σπασε τα φτερά. Είχα πάθει κατάθλιψη, δεν κοιμόμουνα, μάλωσα με φίλους, με τους γονείς μου, αμέλησα την δουλειά μου για κανά χρόνο, δεν είχα κέφι να ζήσω. Είχες έρθει σε δύσκολη θέση, σου απαγόρευα τότε να μιλάμε, σου πα και να σε πάρω τηλέφωνο μην το σηκώσεις προσπαθώντας να εκβιάσω τα συναισθήματα σου με την απουσία μου. Παρά τις προσπάθειες σου, που ήταν από οίκτο και συμπάθεια να μιλάμε φιλικά και επιφανειακά, καθώς μετά από το σ' αγαπώ που σου πα, τι άλλο μπορούσαμε να πούμε χωρίς δεύτερη σκέψη και από την πλευρά σου και από την πλευρά μου, δεν είχε νόημα το πράγμα ήταν καθαρή υποκρισία. Ούτε εσένα σ' αρέσουν αυτά ούτε εμένα. Δεν μιλιόμασταν λοιπόν για χρόνια. Μιλήσαμε πριν από ενάμιση χρόνο ολότελα τυχαία και μόνο και μόνο για να μην μένουν κακίες. Έτσι το δικαιολόγησα στον εαυτό μου. Εσύ το κανες από την καλή σου την ψυχή. Φτάσαμε να ξανακάνουμε παρέα, σταδιακά να αρχίσω νΑ ξανανιώθω το ίδιο, να διώξω κάποια που ήταν ερωτευμένη μαζί μου καθώς η παρουσία σου την εξαφάνισε από τον χάρτη, και να μην μπορώ να μιλήσω. Να σκάω να πονάω, να προσπαθώ να απομακρυνθώ, να είσαι άψογη απέναντι μου ως φίλη, και να υποφέρω με ψεύτικες ελπίδες και αδιέξοδα. Έφτασα στο σημείο να ακούω για τα προσωπικά σου, για τις νέες σου γνωριμίες, να φλερτάρεις και να σε φλερτάρουν φίλοι μου, και ένας φλώρος που μου παρουσίασες σαν φίλο, και κάνω υπομονή και δεν τον βρίζω για χατήρι σου, και ενώ βράζω δεν μπορώ να αντιδράσω. Να με καλείς να έρθω να σε βρω να κάνουμε παρεάκι οι τρεις μας, να περάσουμε φανταστικά. Καλύτερα να με μαχαίρωναν, καλύτερα να πέθανα. Πόσο πιο μαλάκας να αισθανθώ. Ξαναρρώστησα, και δεν φταίς, ούτε μπορώ να σου προσάψω κάτι. Καλύτερα λοιπόν να μην μιλούσαμε ποτέ, ούτε τότε , ούτε τώρα. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ, είμαι μια έτσι μία αλλιώς και ίσως δημιουργώ πρόβλημα και στους δυο μας. Πως μπορείς όμως να αποκλείσεις κάποια που είσαι ερωτευμένος μαζί της από το να την βλέπεις, όταν σαν φίλη σου χει σταθεί σαν την οικογένειά σου? όσο και να πονάς. Πως? Και την πρώτη φορά που το χα κάνει τρία χρόνια το μετάνιωνα, μετά το χα ψιλοξεχάσει, και την πάτησα ξανά από ένα αμήχανο , τι κάνεις, πως είσαι.. Γι αυτό φέρομαι περίεργα.. ανώριμα.. είμαι τρελός ψυχασθενής όπωςμ θες πές το. Γιατί όλα αυτά δεν δικαιούμαι να στα πω.. Πηγή: www.lifo.gr