ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμασταν φίλοι...10 χρόνια.Και συνεργάτες.Δώσαμε τη ψυχή μας εκείνα τα χρόνια.Και οταν ήρθε η στιγμή να κάνουμε το μεγάλο μας βήμα,κάτι πήγε πολυ στραβά.Μαθαινω πως λετε για τη ζωή μου πραγματα σε τρίτους οχι και τοσο καλά ...Πάς να ρίξεις γκόμενα λέγοντας για το φίλο σου μαλακίες?Για να μη τον γουσταρει?Και οταν τα εμαθα ,στην αρχη δεν ασχοληθηκα.Σιγα σιγα ομως βλεποντας τα μουτρα σας αρχιζα να πονάω.Και ήρθε η στίγμη που σου τα είπα και γυρνάς και με απειλείς οτι θα μου φέρεις το τασάκι στο κεφάλι...?Εξαφανίστηκα μετα...δεν ηθελα τίποτα.Και στο τελος αντί να αναλαβεις τις ευθυνες σου ,μου εκλεψες και το εργο μου.Ξερεις τί;Δεν πηγαινε το μυαλο μου οτι θα το κάνετε.Ηλπιζα οτι ή θα χωρισουμε τις δουλειές μας και ο καθενας το δρόμο του ή θα ερθεις εδω που ειμαι να μου κλείσεις τη πληγή.Οχι οτι θα βάλεις και το εργο μου μεσα στο σάκο με τις κλεψιές σου.Ουτως ή αλλως σας ειχα ζητήσει να μην το συμπεριλάβετε.Αφου και ενας λογος που εγιναν ολα αυτα ήταν και η αμφίσβήτηση της προσωπικης μου δουλειάς σε τρίτους.Και τώρα απολαμβάνετε τίμες και χαρές απο τα κομματια της ψυχης μου που σας ζητησα να τα αφησετε.Και εγω τωρα ειμαι χωρις τίποτα.Χωρις φίλους ,αφου τοσα χρονια αφοσιωθηκα εκει,χωρις δουλεια παρ οτι δουλεψα και η δουλεια μου αξιζε αλλα βρισκεται σε αλλα χερια και με υπογραφη αλλου και χωρις κουραγιο να ξαναφτιαξω τα ονειρα μου.Πόσο μ@λ@κ@ς ειμαι που έδωσα σημασία σε εκείνα και δεν κοίταξα να φυλάξω την ψυχή μου.Πόσο που ακόμα και στο τέλος περίμενα να πάρεις πισω κατι απο ολα αυτα τα ασχημα που με εκανες να νιώσω και μετα να συνεχισουμε.Πως θα γινει τωρα με εμενα;