ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

έχω μια υποτιθέμενη "φίλη" την οποία όσο κι αν προσπαθώ να αποφύγω, επιδιώκει μια στο τόσο επικοινωνία.το θέμα είναι ότι κάθε φορά έχει να πει και από μία κακία, είναι απίστευτο.θα σας πω το πιο πρόσφατο παράδειγμα:παίρνει για να δει τι κάνω (υποτίθεται) και πάει η συζήτηση στη δουλειά μου.. (δουλεύω σε ιδιωτική δουλειά στο αντικείμενό μου, σε ένα γραφείο συγκεκριμένα 1,5 χρόνο τώρα).-πώς πάει;-καλά, το προσπαθώ όσο μπορώ.. η αλήθεια είναι ότι έχω συνηθίσει πλέον, οπότε κυλάει η δουλειά πιο καλά..-εμμ.. πάντως να δεις τι θα κάνεις με αυτό το θέμα, δεν παλεύεται μια ζωή να δουλεύεις για άλλους και με τέτοια ωράρια. (ΝΤΟΙΝΓΚ!)ΠΟΣΟ κόμπλεξ πια; θα σας πω: τόσο που καμιά μέρα θα μου ξεφύγει και θα της πω κατάμουτρα ότι είναι κομπλεξικιά.και ΠΟΣΟ μου την σπάει να κριτικάρεις τους άλλους.. κάνε ρε άνθρωπε ότι θες στη ζωή σου, αλλά τι σε νοιάζει τι κάνω εγώ;btw, η συγκεκριμένη δε δουλεύει ή δουλεύει περιστασιακά με 5μηνα κλ (έχει τελειώσει μία θεωρητική σχολή χωρίς συγκεκριμένο αντικείμενο εργασίας), παράλληλα ούτε καν ενδιαφέρεται να συνεχίσει σπουδές ή ξένες γλώσσες (ούτε το lower δεν έχει), έχει βρει έναν γκόμενο από τον οποίο απαιτεί να της πληρώνει τα πάντα και κατά τα άλλα ξέρει να κάνει μια χαρά κριτική στους άλλους.κοίτα μ@ρή να φτιάξεις τη δική σου τη ζωή κι άσε τη δική μου. τουλάχιστον εγώ προσπαθώ για το καλύτερο και δεν κριτικάρω τους άλλους (δε με ενδιαφέρει βασικά). άι σιχτίρ η ζήλεια και το κόμπλεξ μερικών μερικών.αλλά έτσι είναι. υπάρχουν τύπισσες που ακριβώς επειδή ξέρουν ότι μειονεκτούν σε όλα (εμφανισιακά, επαγγελματικά, σε επίπεδο σπουδών) προσπαθούν να δείξουν τα ελαττώματά τους ως προτερήματα.ουστ.άμα ξανασηκώσω εγώ το τηλ, να μου γράφεις.