ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 3 χρόνια κάνω κολλητή παρέα με μια κοπέλα που γνώρισα όταν έγινα φοιτήτρια. Ναι και αυτή φοιτήτρια. Είμαστε στην ίδια ηλικία. Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να την απομακρύνω. Αυτό συμβαίνει γιατο νιώθω ότι έχω σχέση μαζί της. Ειμασταν κάθε μέρα μαζί και κοιμόμασταν αρκετές φορές μαζί. Αυτό συνέβαινε γιατί έχω θέματα με κρίσεις πανικού και ένιωθα ασφάλεια όταν ήμουν με άλλο άτομο. Όμως αυτή έχει μια περίεργη συμπεριφορά. Αν βγω με κάποια άλλη χωρίς αυτήν θα νευριάσει. Παλια το είχα και εγώ αυτό αλλά το ξεπέρασα όταν κατάλαβα ότι δεν έχουμε τα ίδια κοινά με όλους. Τώρα όμως νιώθω ότι το παρακανει. Μια φορά όταν της είπα ότι θα κάνω με άλλους παρέα και όχι με κάτι παιδιά που έκανε αυτή μου απάντησε χαρακτηριστικά " δηλαδή μου λες ότι θα χωρίσουμε;" Εγώ γέλασα νευρικά και είπα είμαστε παντρεμένοι;. Ναι άλλη φορά περίμενα το αγόρι μου και ήθελα να πάω στο ΚΤΕΛ να τον πάρω. εκεί τσακώθηκα μαζί της για άκυρο λόγο αλλά άσχημα και της είπα να φύγει από το σπίτι μου. Αυτή πήρε το κλειδί έκατσε στην πόρτα μπροστά και έκλαιγε. Μου φάνηκε τελείως ακραίο. Γενικά δεν παραδέχεται τα λάθη της. Και θα ήθελα να αναφέρω ότι δεν είχε ποτέ της σχέση με αγόρι, τίποτα απολύτως. Σκέφτομαι πολλά περίεργα. Ότι είναι λεσβια και με γουστάρει και τέτοια...δεν έχω πρόβλημα να είναι λεσβία αλλά δεν θέλω να με γουστάρει. Γενικά μου κρίνει το αγόρι μου και μιλάει άσχημα. Με θέλει κατά αποκλειστικότητα! Νιώθω πίεση και φρικαρω. Εσείς τι γνώμη έχετε; Να είναι τίποτα ανασφαλής; Η λεσβία;